• دو شنبه 28 اسفند 1402
  • الإثْنَيْن 8 رمضان 1445
  • 2024 Mar 18
شنبه 13 خرداد 1402
کد مطلب : 193606
+
-

بخشی‌نگری به کلمات امام ره در زمان ایشان هم شایع بود

سید‌محمدصالح هاشمی گلپایگانی، دبیر سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر

دو تحریف اصلی با توجه به شرایط امروز جامعه راجع به اهداف امام(ره) مشاهده می‌شود. نخستین تحریف این است که امام(ره) را به وضع موجود تطبیق بدهیم. یک جوری امام(ره) را تفسیر کنیم که به کسی و شرایطی در امروز برنخورد.
در همین بحث امر به معروف و نهی از منکر، امام(ره) در همان ابتدا که شورای انقلاب تشکیل شد، دستور تشکیل یک نهادی را صادر کردند که امر به معروف را در جامعه اقامه کند، مستقل از دولت که کل حاکمیت را امر به معروف و نهی از منکر کند و حتی اگر رئیس دولت و رهبر هم خطایی بکنند، بتواند نهی از منکر کند.

جمله حضرت امام ره  این است:
«ما مبارزه با فساد را با دایره امر به معروف و نهی از منکر که یک وزارتخانه مستقل بدون پیوستگی به دولت، با یک همچو وزارتخانه‌ای که تأسیس خواهد شد، ان‌شاء‌الله مبارزه با فساد می‌کنیم؛ فحشا را قطع می‌کنیم؛ مطبوعات را اصلاح می‌کنیم؛ رادیو را اصلاح می‌کنیم؛ تلویزیون را اصلاح می‌کنیم؛ سینماها را اصلاح می‌کنیم.»
حالا شما سینمای زمان حضرت امام(ره) را با اوضاع سینمای فعلی مقایسه کنید؛ ضرورت وجود چنان نهاد مستقل و قدرتمندی  را دو‌چندان خواهید دید. امام(ره) بقای اسلام را به امر به معروف و نهی از منکر می‌داند. حفظ نظام که اوجب واجبات است، باید با احیای این فریضه رقم بخورد.
امروز جایگاه امر به معروف کجاست؟ یک ستاد کوچک در کنار بقیه ستادها مثل احیای دریاچه ارومیه و هامون و...
تحریف دیگر این است که گونه‌ای امام(ره) را معرفی کنیم که بالاترین دغدغه ایشان را حفظ ساختارهای نظام بدانیم. نظام را مساوی با مسئولان نظام تلقی کنیم و کلامی علیه یک مسئول را تضعیف نظام بدانیم. درحالی‌که مدنظر امام(ره) این بود که یک قدرت همگانی پویای دارای حیات مردمی غیروابسته به دولت ایجاد کند که بر همه ارکان کشور و مسئولان نظارت کنند. به همین جهت تأکید روی استقلال این نهاد می‌شود.
این تحریف ریشه در این دارد که بخشی از کلام و بیان امام(ره) را اخذ کنیم و از بقیه کلمات ایشان غفلت کنیم؛ همان «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعْض» که در قرآن آمده است. شبیه همین رویکرد در نسبت با کلمات رهبری هم دیده می‌شود. مثلا در همین مسئله حجاب ایشان هم تأکید بر حرام سیاسی و شرعی‌بودن بی‌حجابی دارند و اینکه حکومت اسلامی هم در این زمینه موظف به تکالیفی است و هم از سوی دیگر ضعیف‌الحجاب‌ها و یا حتی بی‌حجاب‌ها را دختران خودمان می‌دانند و آنها را دارای گرایش‌های معنوی می‌دانند و اینکه باید در برخورد با اینها کرامت ایشان حفظ شود.
به وضوح می‌بینیم عده‌ای فقط قسمت اول را توجه می‌کنند و عده‌ای هم قسمت دوم را. در زمان امام(ره) هم همین بخشی‌نگری به کلمات امام بسیار شایع بود.

این خبر را به اشتراک بگذارید