ساسان شادمان منفرد|پیش از جام‌جهانی2002 کره و ژاپن، طبق قوانین فیفا، به‌غیر از میزبان که سهمیه مستقیم برای حضور در جام را داشت، مدافع عنوان قهرمانی هم به‌عنوان جایزه، از شرکت در بازی‌های انتخابی معاف می‌شد. بسیاری بر این عقیده بودند که چنین کاری باعث ضعیف‌شدن تیم قهرمان می‌شود، چون آنها بدون محک‌خوردن جدی پا به عرصه رقابت‌ها می‌گذارند و نتایج خوبی هم کسب نمی‌کنند. البته تا پیش از مسابقات2002، مدافعان عنوان قهرمانی، خیلی هم ضعیف نبودند. به‌عنوان مثال، آرژانتین که در جام‌جهانی86 قهرمان شد، به فینال جام‌جهانی90 رسید. یا برزیل و ایتالیا در سال‌های1938 و 1962 توانستند از عنوان قهرمانی‌شان دفاع کنند. از جام‌جهانی کره و ژاپن قانون حضور مدافع عنوان قهرمانی بدون حضور در رقابت‌های انتخابی برداشته شد و فرانسه برای رسیدن به کره‌جنوبی در رقابت‌های انتخابی شرکت کند. با این تغییر و تحول، اتفاق جالبی رخ داد که کمی هم عجیب به‌نظر می‌رسد و تا حد زیادی فلسفه لزوم شرکت در بازی‌های انتخابی برای مدافع عنوان قهرمانی را زیر سوال برده است. از جام‌جهانی2002 به این طرف، مدافعان عنوان قهرمانی، به‌غیر از یک دوره، بزرگ‌ترین ناکامان بوده‌اند و حتی از گروه‌شان هم نتوانسته‌اند صعود کنند.
فرانسه، قهرمان جام‌جهانی1998، تا پیش از شروع جام‌جهانی2002 مدعی اصلی قهرمانی به‌شمار می‌رفت. پس از فتح جام در خانه، خروس‌های آبی با اقتدار توانستند فاتح یورو2000 شوند. وجود ستارگان بزرگ، اطمینان خاطری برای آنها بود؛ اگرچه زین‌الدین زیدان پیش از مسابقات مصدوم شد و ضربه سنگینی را بر پیکر تیم روژه لمر وارد آورد. با این حال از فرانسه در آن جام همواره به‌عنوان مدعی اصلی قهرمانی یاد می‌شد، ولی آنها
در گروهA، با قبول شکست یک‌برصفر مقابل سنگال در بازی افتتاحیه، تساوی بدون گل با اروگوئه و باخت دوبرصفر مقابل دانمارک از گردونه رقابت‌ها حذف شدند. خط حمله خروس‌های آبی با داشتن، تیه‌ری آنری، داوید ترزگه و جبرئیل سیسه، نتوانست حتی یک گل به‌ثمر برساند! بدین ترتیب قهرمان با یک امتیاز جام‌جهانی را ترک کرد.
4سال بعد در آلمان، برزیل مدافع عنوان قهرمانی بود. سلسائو در گروهF با استرالیا، ژاپن و کرواسی بازی کرد و طبیعی بود که کار چندان سختی برای صعود به مرحله بالاتر در پیش نداشته باشد. آنها با 3پیروزی به یک‌هشتم نهایی رفتند و پس از برتری 3برصفر مقابل غنا در یک‌چهارم نهایی مقابل فرانسه ایستادند و با تک گل تیه‌ری آنری از گردونه مسابقات حذف شدند. عملکرد برزیل در میان 4مدافع قهرمانی اخیر، بهترین بود.
جام‌جهانی2010 در آفریقای‌جنوبی، ایتالیا مدافع عنوان قهرمانی بود و در کمال ناباوری، آنها هم عملکردی شبیه به فرانسه2002 را از خود بروز دادند. آتزوری در گروهF در کنار اسلواکی، پاراگوئه و نیوزیلند قرار گرفت؛ تیم‌هایی که روی کاغذ حریفی برای فوتبال ایتالیا به‌حساب نمی‌آمدند، اما در پایان همگان دیدند که آنها چگونه لاجوردی‌پوشان را تحقیر کردند. ایتالیا در بازی نخست مقابل پاراگوئه یک-یک رسید. آنها این نتیجه را در بازی دوم‌شان مقابل نیوزلند هم تکرار کردند و در بازی آخر، با پذیرفتن شکست 3بردو مقابل اسلواکی و با قرار گرفتن در انتهای جدول، حذف شدند. در برزیل، اسپانیا نه تنها مدافع عنوان قهرمانی بود، بلکه همانند فرانسه، توانسته در رقابت‌های جام ملت‌های اروپای پیش از جام‌جهانی هم قهرمان شود. لاروخا از مدعیان قهرمانی بود و تصور همگان بر این بود که آنها دست‌کم تا نیمه‌نهایی پیش خواهند رفت، اما در بازی نخست و مقابل هلند، مشخص شد که اسپانیا هم به سرنوشت فرانسه و ایتالیا دچار شده است. مردان ویسنته دل‌بوسکه در بازی اول‌شان در گروهB، با نتیجه عجیب و باورنکردنی 5بریک مقابل هلند شکست خوردند. باخت دوبرصفر مقابل شیلی در دومین بازی، پایانی بود بر آرزوها و آمال اسپانیایی‌های مدعی. در بازی آخر، اما کمی آبروداری شد و اسپانیا توانست 3برصفر بر استرالیا غلبه کند که برای صعود به مرحله بعد بی‌فایده بود. حالا در جام‌جهانی2018 روسیه، آلمان به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی در انتظار سرنوشت شومی است که گریبان قهرمان‌ها را می‌گیرد. آلمان در بازی‌های تدارکاتی، چهره قدرتمندی را ارائه نکرده است. هواداران این تیم کمی نگران هستند و رقبا البته با احتیاط کمی خوشحال! پیروزی چند روز پیش مقابل عربستان‌سعودی در بای‌آره‌نای لورکوزن، نخستین برد دی‌مانشافت در سال2018 محسوب می‌شد. آنها در 4بازی سال2018، دو شکست و یک تساوی به‌دست آورده بودند. رقابت‌های دوستانه فرصت بسیار خوبی برای محک‌زدن تیم است، ولی هرگز نشان دهنده توان و قدرت واقعی نیست. با این حال، انتظار از مدافع عنوان قهرمانی2014 پس از رسیدن به نیمه‌نهایی یورو2016 و قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها2017، بسیار بالاست. یواخیم لوو که پس از خط زدن لروی زانه، ستاره جوان و آماده منچسترسیتی، با انتقادات پرشماری مواجه شده، قراردادش را با اتحادیه فوتبال آلمان تا سال2022 تمدید کرده و به احتمال فراوان می‌تواند برای چهارمین‌بار سرمربی دی‌مانشافت در جام‌جهانی باشد. این موضوع البته به نتیجه‌ای که آلمان در روسیه می‌گیرد هم بستگی دارد. اگر آنها بخواهند دنباله‌رو فرانسه، ایتالیا و اسپانیا باشند که به‌نظر می‌رسد، شرایط برای لوو به این خوبی‌ها هم پیش نخواهد رفت. در پایان یک نکته می‌تواند مد نظر قرار بگیرد؛ آلمانی‌ها با انضباطی که دارند، می‌دانند که چگونه باید فوتبال بازی کنند. یواخیم لوو و دستیارانش نیز کار خود را به‌خوبی بلد هستند و با توجه به گروه‌بندی مسابقات و همگروهی با مکزیک، سوئد و کره‌جنوبی، آلمانی‌ها می‌دانند که اگر معمولی باشند، راه‌شان تا نیمه‌نهایی تقریبا آسان خواهد بود.
سرنوشت شوم قهرمان‌ها
در همینه زمینه :
