در فصلی که پرسپولیس از جذب بازیکن محروم است و شاید از نظر معرفتی به ادامه حضور حداکثری بازیکنانش نیاز داشت، یکی پس از دیگری شاهد کوچ مهرههای کلیدی سرخپوشان هستیم. در حال حاضر جدایی محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده و صادق محرمی از جمع قرمزها قطعی شده و کمال کامیابینیا هم نزدیکیهای در خروجی قرار گرفته است. بهطور کلی اگرچه پرسپولیس برانکو در 3سال گذشته تیم فوقالعادهای بوده که همه رکوردها را شخم زده، اما در عین حال به شکل عجیبی با ریزش ستارهها مواجه بوده است. شاید جمع ستارههایی که در این چند سال پرسپولیس را ترک کردند، تیمی به قدرت تیمملی را تشکیل بدهد؛ تیمی که اگر جداگانه در مسابقات لیگبرتر شرکت داده شود، بخت اول کسب عنوان قهرمانی خواهد بود!
مهدی طارمی
مطمئنا مهمترین مهرهای بود که از پرسپولیس رفت. درخشش طارمی در لباس سرخپوشان از میانههای لیگ چهاردهم شروع شد. در داربی برگشت همان سال بود که طارمی بهعنوان بازیکن ذخیره به میدان آمد و با لرزاندن تیر دروازه و ارسال یک پاس گل، نشان داد چه کیفیت فوقالعادهای دارد. نیازی نیست تکرار کنیم او دو فصل آقای گل لیگبرتر شد و الان فیکس تیمملی در جامجهانی است. در جدایی طارمی، بدقلقیهای او نقش بسیار پررنگی ایفا کرد.
رامین رضاییان
رابطه پرسپولیس و رضاییان برای هر دو طرف ارتباطی سودمند بود. دوران اوج بازی رامین در پرسپولیس رقم خورد و اینطور بهنظر میرسید که او تا سالها دفاع راست سرخپوشان را بیمه خواهد کرد. با این وجود اشتباه باورنکردنی رضاییان در خروج شبانه از پرسپولیس و حضور نافرجام در لیگ ترکیه همه چیز را به هم ریخت. از آن به بعد دل برانکو با رضاییان صاف نشد؛ در نتیجه جای این بازیکن در پرسپولیس خالی ماند و خود رامین هم هرگز فرم درخشان آن مقطع را باز نیافت.
لوکا ماریچ
یک دفاع وسط فوقالعاده بود که در لیگ پانزدهم برای پرسپولیسیها بازی کرد. آن فصل در غیاب جلال حسینی، ماریچ تا حدی جور خط دفاع پراشتباه تیمش را کشید، اما در پایان فصل تحت هیچ شرایطی حاضر نشد قراردادش را با سرخپوشان تمدید کند. ماریچ تا حدودی «ترسو» بود و گفته میشود سنگپرانیهای بازی معروف پرسپولیس و استقلال اهواز در هفتههای پایانی آن فصل نقش مهمی در کوچ همیشگی او از ایران داشت!
صادق محرمی
از ملوان آمد، در پرسپولیس رشد کرد و درست جایی که باید به «ثمردهی» میرسید از این تیم رفت. تازه این اواخر نشانههای پیشرفت در بازی محرمی دیده میشد که او دست پرسپولیس را لای پوست گردو گذاشت و راهی دیناموزاگرب شد.
کمال کامیابینیا
تکلیف او هنوز بهطور کامل روشن نیست، اما تا این لحظه احتمال جدایی این بازیکن بسیار بالاست. کامیابینیا در لیگ پانزدهم بهعنوان یک بازیکن معمولی به پرسپولیس آمد و تبدیل به یک ستاره شد. او البته بهترین نمایشهایش را در همان اولین فصل حضورش در جمع سرخپوشان ارایه داد و بعدتر بازی او به کمی بیاحتیاطی، ماجراجویی و شلختگی آلوده شد.
پیام صادقیان
یکی از اولین خروجیهای دانهدرشت پرسپولیس برانکو بود. مرد کروات در میانههای لیگ چهاردهم هدایت سرخپوشان را بر عهده گرفت و در آن زمان صادقیان عضو این تیم به شمار میرفت، اما برانکو خیلی زود فهمید پیام به کارش نمیآید. صادقیان در این چند سال به دفعات از برانکو خواهش کرده یک فرصت دیگر در پرسپولیس به او بدهد، اما واقعیت آن است که او در تیمهای بعدیاش هم کیفیت قابل دفاعی نداشته است.
سروش رفیعی
بازیکن مورد علاقه برانکو فقط یک نیمفصل در پرسپولیس بازی کرد و پس از پایان لیگ شانزدهم راهی لیگ قطر شد. او صراحتا انگیزههای فوری مالی را دلیل جداییاش عنوان کرد. سروش قرار بود ابتدای لیگ هجدهم به پرسپولیس برگردد که فعلا این مساله بهخاطر بسته بودن پنجره سرخپوشان منتفی است.
محسن مسلمان
درمورد شرایط او نیازی به اضافهگویی نیست. مسلمان زیر نظر برانکو کاملا احیا شد و چشمها را خیره کرد، اما تداوم مشکلات انضباطی او باعث شد برانکو برای همیشه قید این بازیکن را بزند.
فرشاد احمدزاده
با توجه به اعتمادی که برانکو همیشه به این بازیکن داشت، شاید هیچکس جدایی این یک نفر را از جمع سرخپوشان پیشبینی نمیکرد، اما این اتفاق رخ داد. احمدزاده فحاشی برخی هواداران پرسپولیس بعد از شکست در داربی اخیر را عامل جداییاش عنوان کرده، در حالی که دشوار میتوان چنین مسالهای را پذیرفت.
قویتر از تیمملی!
در همینه زمینه :