زنان از چیزی نترسند و تلاش کنند
نیلوفر حامدی|
آغاز هفته برای ورزش زنان با یک خبر خوب شروع شد. مدتی بود که در شمال کشور، اداره ورزش استان گیلان با یک سرپرست زن هدایت می‌شد؛ مریم بخشی دومین زنی بود که بعد از استان کرمان توانسته بود سرپرست مدیر کل اداره ورزش استان شود. این سمت اما برای بخشی کوتاه مدت نبود و او توانست روز شنبه رسما به‌عنوان مدیرکل اداره منصوب شود تا اولین زنی باشد که در عرصه مدیریت ورزش کشور به چنین جایگاهی می‌رسد. کسی که مدیریت در ورزش را با کارشناسی ورزش در صومعه‌سرا آغاز کرد و حالا همه هدفش این است که ورزش گیلان را به جایگاهی برساند که این استان در المپیک مدال داشته باشد. مدیری که تنها یک خواسته از هم جنس‌هایش دارد، آن‌هم اینکه نترسند و خودشان را باور کنند.
خانم بخشی شما به‌عنوان اولین مدیرکل خانم ورزش استانی کشور منصوب شدید، کمی درباره خودتان بگویید؟
کارشناس ارشد تربیت‌بدنی هستم و کارم را با کارشناسی این رشته در شهر صومعه‌سرا آغاز کردم. سپس در همان اداره کل به‌عنوان کارشناس بانوان اداره تربیت‌بدنی استان انتخاب شدم و سپس مسئولیت ورزش بانوان را به من دادند. مسیر ارتقای جایگاهم به همین شکل طی شد، کم‌کم سرپرست و بعد رئیس گروه اداره ورزش و جوانان شدم و بعد از آن‌هم به مدت چند ماه معاونت توسعه ورزش قهرمانی را به عهده داشتم. الان هم به لطف و حمایت وزیر ورزش و استان دارمان سرپرست مدیرکلی اداره ورزش و جوانان استان گیلان هستم.
چطور وارد حیطه ورزش شدید؟
پدرم والیبالیست و عضو تیم ارتش‌های جهان بود و من از بچگی با ورزش برگ شدم. با اینکه ریاضی می‌خواندم اما در دانشگاه سمت تربیت‌بدنی رفتم و چون کارم هم در حیطه تخصصم بود از ابتدا با عشق به شغلم فعالیت می‌کردم.
در این راهی که پشت‌سر گذاشتید قطعا به‌عنوان یک زن مدیر سختی‌های زیادی هم کشیده‌اید.
هر چه بگوییم مساوات هست و همه چیز بر وفق مراد همه است باز هم ایراداتی وجود دارد و کار برای زنان دشوارتر است. البته تا زمانی که فعالیت یک زن صرفا در همان محیط زنانه خودش است اوضاع را بهتر می‌توان مدیریت کرد اما اصل سختی کار از جایی شروع می شود که شما به‌عنوان یک زن مدیریت هر دو بخش زنان و مردان را به عهده می‌گیرید. گرچه در همان بانوان هم مشکلات زیادی هست اما در شرایطی که معاون توسعه ورزش در هر دو بخش می‌شوید مسئولیت بیشتر و چاله‌های در مسیر بزرگ‌تر می‌شود. چراکه خوا ناخواه وارد روند رقابتی می‌شوید که دیگر نه فقط با هم جنس‌های خود بلکه باید با مردها هم رقابت کنید و با توجه به اینکه برای مدیرکل یک صندلی و یک سمت وجود دارد، این مساله کمی حساسیت
ایجاد می‌کند.
شما الگوی همیشگی رقابت مردانه را در استان‌تان تغییر دادید نگاه‌ها چطور بود؟
همان‌طور که خودتان هم گفتید در محیطی که همیشه مردان حضور داشتند و رقابت می‌کردند حالا یک زن اضافه شده و این مساله شکل داستان را تغییر داده است که البته اگر سیاست‌های دولت بر همین منوال پیش برود و زن‌ها بیشتر فرصت نشان دادن خودشان را داشته باشند کم‌کم این ذهنیت‌ها عوض می‌شود. خوشبختانه در استان ما به‌ویژه فرهنگ مردم آن‌قدر غنی است که نگاه برابری به زن و مرد دارند. اگرچه در شرایط این چنینی وظیفه و مسئولیت زنان سخت‌تر می‌شود چون باید چند برابر یک مرد برای اثبات خود
تلاش کنند.
در این سمت چه برنامه‌هایی دارید؟
برنامه کوتاه مدت جاکارتا و برنامه بلند مدت هم المپیک توکیو است تا مردم گیلان بعد سال‌ها در بین مدال‌های المپیک بتوانند نماینده‌ای داشته باشند. همچنین در بخش ورزش همگانی و روستایی در تلاش هستم تا بتوانیم سرانه محیط های ورزشی را در سراسر استان افزایش دهیم و ورزش را در سبد خانوار قرار دهیم.
شما راه را برای سایر همجنس‌هایتان باز کردید. حرفی با آنها ندارید؟
در تمام مراحلی که پشت‌سر گذاشتم و در تمام گزینش‌ها همواره از افراد می‌شنیدم که تو به‌خاطر اعتماد به نفست این‌قدر رشد می‌کنی. از زنان ایران می‌خواهم که اول از همه خودشان، به خودشان باور داشته باشند. تا زمانی که خودشان توانمندی‌هایشان را نشناسند و باورش نداشته باشند هیچ‌کس دیگری هم آنها را باور نخواهد کرد. از چیزی نترسند و برای خواسته‌هایشان تلاش کنند و شک نکنند که هر مسیری سختی‌های خاص خودش را دارد ولی کم نیاورند و ادامه دهند تا لذت رسیدن به مقصد و موفقیت را بچشند.
