صبور باشید و سرمایهگذاری کنید
کاپوجیانی یونانی که تا آخر مرداد و تا پایان کاپآسیا سرمربی تیم ملی بسکتبال زنان است میگوید اگر سرمایهگذاری بلندمدت باشد، بسکتبال ایران از اروپا هم بهتر میشود
النی کاپوجیانی دیروز بیش از هر چیزی یک جمله را تکرار کرد؛ برای اینکه بسکتبال زنان ایران سروسامان بگیرد، به زمان و سرمایهگذاری نیاز است. النی مربی یونانی است که بهعنوان سرمربی خارجی، تیم ملی بسکتبال زنان را در دست گرفته. مردادماه امسال مسابقات دسته2 آسیا در تایلند برگزار میشود و مهمترین خواسته از النی صعود تیم به دستهیک است. اینکه در این فرصت کم این اتفاق میافتد یا نه، سؤالی است که کسی هنوز جوابی برایش ندارد. اما اگر هدف اصلی این بوده چرا فدراسیون زودتر از این اقدام نکرده است؟ این سؤالی بود که باید مسئولان فدراسیون جواب میدادند اما کسی از فدراسیونیها کنار دست النی نبود.
چند سالی است که بسکتبال زنان ایران بهدنبال صعود از دسته2 به دستهیک آسیا است. در این مدت چند مربی جابهجا شدهاند و نسخه آخر هم استخدام مربی خارجی بوده است. زنان استقبال خوبی از النی داشتهاند. همین که مربیان سابق تیم ملی حاضر شدهاند کنار دست او باشند، نشان از تأیید او دارد. فرناز طائرپور یکی از این مربیان است که با ذوق از النی تعریف میکند: «کارش خیلی خوب است. خود من با این همه سابقه مربیگری از او یاد میگیرم.» اما در این 3ماه کاری میشود انجام داد؟ النی زمان بیشتری میخواهد: «3ماه فرصت دارم و تضمین میدهم تأثیرات خوبی در روند بازیهای بازیکنان داشته باشم. برنامه ما بلندمدت نیست، ولی اگر زمان بیشتری داشته باشیم، تأثیرگذاری هم بیشتر خواهد بود. فعلا تمرکز روی مسابقات کاپ آسیاست.»
النی در مسابقات غرب آسیا با بسکتبال ایران آشنا شده، زمانی که خودش مربی تیم لبنانی بود و تیم بهمن با مربیگری طائرپور در مسابقات شرکت کرده بود. او با اطلاعات بیشتری که از بازیکنان بهدست آورده، حالا از آنها تعریف میکند: «بازیکنان خیلی خوب هستند، پتانسیل بالایی دارند، منظم هستند و مشتاق یادگیری اما باید عادتهایشان را بیشتر تغییر بدهیم.» النی سابقه مربیگری در باشگاههای یونان را دارد و با المپیاکوس به قهرمانی لیگ این کشور رسیده است. او حالا تیمی را بهدست گرفته که در سطح2آسیا بازی میکند. آیا تیم جدید برای او جذابیتی دارد؟ «بسکتبال متفاوت نیست، ذهنیت و تفکر است که متفاوت است. در ایران بازیکنان عاشق بسکتبال و تمرین هستند اما مشکل اینجاست که یک مقدار فرمانپذیری و منیتشان نسبت به قوانین سختتر است. من سرزنششان نمیکنم اما باید قوانین را بهتر برایشان جا بیندازیم.» النی یک خواسته مهم دارد، خواستهای که در ورزش ایران بارها به آن اشاره شده است: «با جرأت میگویم اگر در ایران کسی در بسکتبال سرمایهگذاری کند و صبور باشد، حتی اینجا از اروپا هم بهتر میشود. بسکتبال زنان ایران زمان و برنامه لازم دارد.»
سرمربی جدید تیم ملی، رقابت در آسیا را هم عادلانه نمیداند: «خیلی از تیمهایی که در مسابقات آسیایی حضور دارند، از بازیکنان دوتابعیتی استفاده میکنند. مثلا اردن بازیکنان دوتابعیتی دارد که در NBA بازی میکنند. اگر ما هم بتوانیم از این شرایط استفاده کنیم، خوب است. پیشنهاد دادهام که از بازیکنان ایرانی مقیم در کشورهای دیگر کمک بگیریم. شاید این کار شدنی نباشد اما این هم عادلانه نیست که تیم من که یک تیم کاملا ایرانی است به مصاف تیمهایی برود که بازیکنان کشورهای دیگر را هم دارند.»
کار کردن در ایران برای النی چه چالشهایی دارد؟ او برای این سؤال هم جواب جالبی دارد: «برای یک مربی حرفهای همهچیز میتواند چالش محسوب شود. حضور در خود تیم ملی ایران چالش است. کار با تیم باشگاهی هم یک چالش است. وقتی چالشها تمام شوند باید خانهنشین شویم.»