هنرنمایی دانش‌بنیان‌ ‌ها

محققان یک شرکت دانش‌بنیان در شهر کنگان یک رؤیای دیرینه را به واقعیت تبدیل کرده‌اند و دستگاهی ساخته‌اند که به آن رآکتور احیا می‌گویند و زباله‌های دورریختنی را در این دستگاه می‌ریزند و از آن سوخت تولید می‌کنند. شاید کسی فکرش را نمی‌کرد یک روز ایرانیان به علمی دست پیدا کنند که بتواند یکی از مهم‌ترین معضلات دنیای امروز را حل کند. این دستگاه نه دود و شیرابه دارد، نه اگزوز و بو. ماده دفعی هم ندارد. عجیب است، اما واقعیت دارد. این دستگاه حاصل تلاش یک گروه 10نفره از فارغ‌التحصیلان رشته شیمی و محیط‌زیست است. مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان گفته ‌که با استفاده از این دستگاه می‌توان از هر تن زباله، ۴۵درصد بنزین و گازوئیل و ۴۵درصد دوده صنعتی تولید کرد. این را هم بگوییم که کل دنیا از تولید این دستگاه انگشت به دهان مانده‌اند و به‌گفته مدیرعامل شرکت، تاکنون ۱۵دعوتنامه بین‌المللی برای این شرکت دانش‌بنیان از کشورهای مختلف دنیا آمده است؛ از کمبریج لندن تا سانفرانسیسکوی آمریکا و محققان به همه آنها دست رد زده‌اند. امیدواریم مسئولان هم در حمایت از این شرکت دانش‌بنیان سنگ تمام بگذارند تا هرچه زودتر این دستگاه جادویی، تجاری‌سازی‌ شود و یکی از مهم‌ترین معضلات محیط‌زیست را برطرف کند. راستی حالا که بحث دانش‌بنیانی‌ها داغ است، بگذارید یک خبر خوب دیگر هم در همین زمینه بدهیم؛ یک فناور ایرانی دانش‌بنیان توانسته است با استفاده از فناوری پلاسما، با هدف حذف آلایندگی‌ها به‌ویژه آلایندگی‌های بیمارستانی، زمینه را برای کمک به ارتقای سلامت فراهم کند. این محصول به کشور هند و فیلیپین هم صادر شده است. مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان، با اشاره به نیروی کار ارزان‌تر در ایران و همچنین تولید قطعات توسط خودشان، مزیت رقابتی این محصول را قیمت بسیار پایین‌تر آن نسبت به محصولات خارجی با کیفیت مشابه دانسته است.