در سال1401پژوهشی درباره موضوع مهاجرت در میان 4گروه اجتماعی دانشجویان و فارغالتحصیلان، استادان، محققان و پژوهشگران، پزشکان و پرستاران و فعالان حوزه کسبوکارهای نوپا (استارتآپها) توسط «رصدخانه مهاجرت ایران» تهیه و منتشر شد. این پژوهش از طریق پرسشنامهها و بهصورت آنلاین انجام شد و نزدیک به 3هزار نفر در آن مشارکت کردند.
یکی از شاخصهایی که در این پژوهش مورد سنجش قرار گرفته، شاخص میل به بازگشت بوده است. این شاخص میل به بازگشت را در میان مهاجرانی میسنجند که مایل هستند درصورت وجود فرصت، به کشور مبدأ خود بازگردند.
در شاخص میل به بازگشت به کشور بعد از مهاجرت، از 3گروه دانشجویان و فارغالتحصیلان، پزشکان و پرستاران و فعالان استارتآپی بهصورت مستقیم پرسش شده و این مخاطبان به سؤالات پاسخ دادهاند.
بیشترین میل به بازگشت به کشور بعد از مهاجرت، در میان فعالان استارتآپی و در حدود 12درصد بوده است. شاخص میل به بازگشت به کشور، در میان «دانشجویان و فارغالتحصیلان» 6درصد و در میان «پزشکان و پرستاران» 3درصد بوده است. در این شاخص از نرخ مرددین به بازگشت به کشور آماری وجود دارد. مرددین شامل افرادی هستند که شرایط بازگشت خود را وابسته به شرایط آتی کشور و شرایط فردی منوط دانستهاند یا اینکه در این زمینه هنوز ذهنیت شفاف و روشنی ندارند. نرخ مرددین در میان پزشکان و پرستاران 66درصد، در میان دانشجویان و فارغالتحصیلان 57درصد و در میان فعالان استارتآپی در حدود 33درصد است.
فعالان استارتآپی برای بازگشت مشتاقترند
در همینه زمینه :