سیامک رحمانی روزنامه‌نگار
در شرایطی که همه بابت ترانه تیم‌ملی سالار عقیلی مبهوت بودیم و داشتیم فکر می‌کردیم که چی شد که به اینجا رسیدیم، و در حالی که منتظر بودیم لباف و بقیه اساتید آهنگ‌هایشان را رو کنند و ببینیم امسال چه گلی به سر ما زده‌اند، جناب‌خان بی‌خبر از راه رسید و با آهنگی که برای تیم‌ملی ساخته و خوانده روی همه را کم کرد. محمد بحرانی 4سال پیش هم برای جام‌جهانی کار درجه یکی ساخت که از همه ساخته‌های داخلی بهتر بود. شاد و پرانرژی و فوتبالی. آهنگ «اومدیم روسیه» قشنگ ظرفیت این را دارد که جمعیت را در استادیوم به اهتزاز و ارتعاش در بیاورد و خستگی راه را از تن هزاران ایرانی که از اقصی‌نقاط دور و نزدیک جهان خود را به روسیه رسانده‌اند بشورد ببرد. کاری که از دستمان برمی‌آید اینکه به بحرانی و رفقایش خسته نباشید بگوییم و یک کورچشمی به بقیه بدهیم و بگوییم، اخوی کار خوب ساختن به قرارداد سنگین و مایه تیله و ادا اصول نیست. باید یک عشقی در وجودت داشته باشی که اغلب اساتید ندارند و فقط بوی کباب شنیده‌اند و مایه و استعدادی هم داشته باشی که متاسفانه... بگذریم. از تلویزیون هم که از دستش دررفت و ترانه را پخش کرد کمال امتنان را داریم هرچند که بعید است رغبت کنند و زیاد آهنگ را برایمان پلی کنند. واویلا..واویلا بزن یکی دیگه. آی بحرانی..بحرانی..کوکا خدا پشت و پناهت!
در این چند روزی که تا شروع جام‌جهانی و بازی ایران مراکش مانده هم خواستیم چند خواهش از اساتید بکنیم، بلکه به تیم‌ملی کمک شد. اول از علی آقا کریمی عاجزانه التماس می‌کنیم که کمی با تیم ملی مهربان باشد و برای دو هفته هم که شده این کینه و غضب را کنار بگذارد و دعا کند که ایران موفق شود. چون متاسفانه عده‌ای از هموطنان ما هوش و عقل از کف داده‌اند و چشم‌شان به دهان جادوگر است ببینند حکم چه خواهد بود. از آقا خلیل آزمون، ابوی گرامی سردار هم تقاضامندیم این چند روز را بی‌خیال اخبار انتقال شاه‌پسرش به آ.اس‌رم، اینترمیلان، لاتزیو و منچستریونایتد شود شاید سردار که در یک سال اخیر روی فرم نیامده، سرش کمی باد بخورد و یکی دو تا گل برایمان بزند. از کی‌روش هم درخواست می‌کنیم به همین شرایط امنیتی که برای بازی با لیتوانی برقرار کرده ادامه بدهد. مردم ما کلا شرایط امنیتی را دوست دارند و بهش عادت کرده‌اند و شرایط اگر امنیتی نباشد بچه‌ها ممکن است از فرم ایده‌آل بدنی‌شان خارج شوند و ایرانی‌ها در روسیه جوگیر شوند و با سلفی‌ها و زلفی‌هایشان برای تیم دردسر درست کنند. خدا به خیر کند این چند روز را که هموطنان از همه جا بی‌خبرمان می‌خواهند بیایند کازان و سنت‌پترزبورگ و هوا گرم و کمیته اخلاق فدراسیون هم که دستش بسته و... واویلا...واویلا...بزن یکی دیگه!
در حالی که همه درگیر جام‌جهانی و وضعیت تیم‌ها هستند، روز 23خرداد اجلاس فیفا برگزار می‌شود و قرار است اعضا، میزبان جام‌جهانی 2026 را انتخاب کنند. نامزدها هم دو تا هستند؛ یکی مراکش و آن یکی 3کشور کانادا، آمریکا و مکزیک. چیزی که تا اینجا مشخص شده این است که بیشتر کشورهای آفریقایی پشت مراکش خواهند بود. آمریکایی‌های لاتین و جنوبی هم که تکلیف‌شان روشن است و نمی‌خواهند راه دور بروند. چون اینفانتینو خودش طرفدار برگزاری مسابقات در آمریکای شمالی است و می‌خواهد بازی‌ها آبرومند برگزار شود و کارنامه‌اش را تقویت کند، بیشتر کشورهای آسیایی هم دنبال استاد خواهند افتاد و به رقیب آمریکایی رأی خواهند داد. عوض‌اش خیلی از اروپایی‌ها که با اینفانتینو سر لج افتاده‌اند می‌خواهند به مراکش رأی بدهند که هم نزدیکتر است هم ساعت پخش بازی‌هایش برای اروپا بهتر است. پس به‌نظر می‌رسد برخلاف این تصور که آمریکا و کانادا از نظر امکانات و درآمد پخش تلویزیونی خیلی وضعیت بهتری دارند، رقابت یکطرفه نباشد.
اما بشنوید از شرایط ایران. استاد تاج و استاد کفاشیان تا همین چند روز پیش اصلا حواس‌شان نبود که مراکش و آمریکای شمالی هر دو با ما شاخ به شاخ هستند و رأی دادن به هیچ‌کدام‌‌شان خوبیت ندارد. تازه به این صرافت افتاده‌اند که اگر بشود رأی ممتنع بدهند یا موقع رأی‌گیری شکم‌شان را بگیرند و بگویند آخ آخ و بیایند بیرون. خوبی این کار و رأی ندادن هم این است که هرکدام از دو میزبان انتخاب شوند ما از مزایای حمایت‌شان بی‌نصیب خواهیم ماند. یعنی نه اینفانتینو دل خوشی از رأی‌مان خواهد داشت و نه آفریقایی‌ها و اروپایی‌ها. پس اگر دیدید در آینده برای هر دیدار تدارکاتی باز هم کاسه چکنم دست گرفتیم به‌خاطر این است که فوتبال ما خیلی مستقل است و نیازی به این سو و آنسوی عالم ندارد و خودمان از همه خوبتریم. این اطلاعات دست اول را هم جای دیگری پیدا نمی‌کنید، شخصا از دست راست اینفانتینو گرفتم!
و قابل توجه زامبی‌های عزیز فضای مجازی که حمایت‌های ما را از تیم‌ملی به بلیت روسیه مربوط می‌دانستند، خلاصه این که ما مسکو نرفته‌ایم و همین جا تهران در خدمت‌تان هستیم. البته که بلیت و هتل هم مهیا می‌شد، خیلی هم خوش می‌گذشت، اما نرفتیم و ماندیم تا در کنار مردم خوب ایران بازی‌ها را ببینیم. زامبی‌های محترم این آخرین روزها را هم کم نیاورید و به کی‌روش و تیم‌ملی حمله کنید، چون تیم موفق شود یا نشود، دنیا ادامه خواهد داشت و روسیاهی بالاخره باید یک زغالی پیدا کند. کسانی که فکر می‌کنند پرسپولیسی بودن و حمایت از برانکو معنایش این است که باید تیم‌ملی را نفرین کنند، کمی هم به فکر تیم خودشان باشند که فصل بعد بدون مسلمان و کمال و فرشاد و صادق محرمی و منشا و بقیه قرار است چه گلی به سر بگیرد. خدا را شکر هیچ‌کس هم یادش نیست کی این بلای محرومیت را سر پرسپولیس آورده و کی قرار بود بیاید در جلسه مطبوعاتی روشنگری کند و نیامد که نیامد. در ضمن فدراسیون فوتبال هم گفته از یونان و کوزوو شکایت می‌کنیم. پیگیرش هستیم ببینیم این بار چه شاهکاری خلق می‌کنید آقای تاج. هرچند که خبر داده‌اند وقتی از روسیه برگردید استعفا می‌دهید. دوستان باید برایتان مجلس تکریم برگزار کنند. به نمایندگان مجلس و مدیران ورزش و عره و عوره و شمسی کوره کم خدمت نکردید.
واویلا..واویلا..
در همینه زمینه :