مرور تولیدات تلویزیون در گذشته نشان از ساخت سریالهای قوی دارد که مخاطبان برای قسمت بعدی سریال لحظهشماری میکردند، اما مدتی است که جعبه جادویی محصول جدید و جذابی برای نمایش ندارد و برای بهدست آوردن رضایت مخاطبان، سریالهای قدیمی بهصورت تکراری پخش میشوند.
اکنون معضل پخش سریالهای تکراری از شبکههای سراسری که رفتهرفته در حال اپیدمی شدن است، برای مردم ایجاد ابهام کرده و پرسش اینجاست که چرا در شبکههای سراسری تلویزیون که مخاطبان منتظر کار نو و تازه هستند، همان آرشیویها روی آنتن میروند؟ البته برخی کارشناسان رسانه معتقدند که بازبینی قسمتها و سریالهای پخششده قبلی، بخشی از سرگرمیهای روزانه یا هفتگی مخاطبان است؛ تاجایی که «شیرا گابریل» استاد روانشناسی دانشگاه بوفالو میگوید که غریزه ما برای روی آوردن دوباره به داستانهای تکراری بخشی از تجربه انسانی است. بهنظر او، ما از لحاظ بیولوژیکی بهگونهای برنامهریزی شدهایم که در داستانها بهدنبال تسکین و آرامش هستیم. تحقیقات گابریل و دیگران نشان داده است که وقتی مردم برنامههای تلویزیونی مورد علاقه خود را دوباره تماشا میکنند، این احساس را دارند که به دنیای دیگری منتقل شدهاند. این مسئله باعث میشود هنگام تماشای مجدد سریالها و فیلمهای محبوب خود حتی احساس تنهایی کمتری کنیم. تماشای یک فیلم یا سریال تلویزیونی که بارها دیدهاید دقیقا مانند صرف یک غذای محبوب میتواند لذتبخش و تسکیندهنده باشد. اما نباید رسانه برای تولید کار جدید بهانهتراشی کند. همانطور که برخی از مدیران رسانه علت اصلی مشکلات برنامههای تلویزیونی و تکرار سریالها را در کم بودن بودجه دولتی خلاصه میکنند؛ اگرچه نقد مدیران به مسئله بودجه هم قابلتوجه است، اما بهنظر نمیرسد که منبع همه مشکلات بودجه باشد. بنابراین در روزگاری که از در و دیوار، برنامههای مختلف و سرگرمکننده خارجی از کانالهای ماهوارهای پخش میشود و همچنین دسترسی به پلتفرمها و فضای مجازی وجود دارد، نگه داشتن مخاطب از واجبترین وظایف و کارهایی است که مسئولان رسانه ملی باید در انجام آنها همت گمارند و سرمایههای تلویزیون که مخاطبان هستند را باید پاس داشت و به خواسته آنها اهمیت داد. سرانجام اینکه تلویزیون برای حفظ مخاطب، نیازمند فیلمنامههای قدرتمند و کارگردانان کارآزموده است و البته استعدادهایی را که این روزها روی صحنه تئاتر میروند هم میتوان در سریالهای سیما بهکارگرفت و تلفیقی از مجرب و جوان بودن را برای مخاطب دیدنی کرد.
دیدنی، اما تکراری!
در همینه زمینه :