حجتالاسلام محمد برمایی از تأثیر شب قدر در زندگی انسانها میگوید
شب قدر یعنی فرصت بهبود زندگی
مژگان مهرابی- روزنامهنگار
این روحانی خوشرو و امروزی مدت زیادی نیست که در رسانهها حضور پیدا کرده اما با نگاه زیبایی که به زندگی دارد و حرفهای خوبی که میزند توانسته خیلیها را جذب خود کند. جوانها دوستش دارند چون حرفهایش به دل مینشیند و خیلی خوب میتواند بین بنده و خدا رابطه دوستی برقرار کند. حجتالاسلام محمد برمایی ماه رمضان سال گذشته در تلویزیون مجری برنامه دعوت بود؛ برنامهای که بینندگان زیادی داشت. خودمانیبودن مجری با مخاطبان بازتاب خوبی در ماه رمضان داشت. حجتالاسلام برمایی از کارشناسان زبده مذهبی است که صحبتهای پربارش میتواند راهگشای نسل جوان باشد. البته این روحانی خوشذوق بیشتر در امور خانواده مشاوره میدهد و الحق راهکارهای تأثیرگذاری هم ارائه میدهد. او با اینکه در ایام ماه رمضان فراغت ندارد اما با همه مشغلههایش زمانی را برای گفتوگو با ما درنظر گرفته و درباره تأثیر شب قدر در زندگی اجتماعی و فردی انسانها تجربههایش را بازگو میکند.
ماه رمضان امسال هم به روزهای آخر خود نزدیک میشود. شب قدر اول هم گذشت. امشب همه چشم بهدست امام زمان(عج) دوختهاند تا در حقشان دعا کند و عاقبت بهخیریشان را از خدا بخواهد. اغلب در شبهای قدر با خلوتکردن در اماکن متبرکه یا مساجد با خدا راز و نیاز میکنند تا سرنوشتشان خوب نوشته شود اما کم نیستند کسانی که برایشان حضور در مسجد و حسینیه مقدور نیست. یا بیمارند و در بیمارستان به سرمیبرند یا مشغول کار و خدمترسانی به مردمند. اما باید گفت انسان برای حرفزدن با خدا نیاز به جای مشخصی ندارد. در مغازه و خانه، خیابان یا مسجد و هر جای دیگری میتواند به یاد خدا باشد. مهم این است که دلش مهمان خانه خدا باشد. حجتالاسلام برمایی، عالیترین وجه عبادت را تفکر میداند و معتقد است این مهم زمینه توکل، توسل و امید را برای انسان در زندگی ایجاد میکند. او به نکته ارزندهای اشاره میکند: «ماه رمضان ماه مهمانی خداست. هر دیداری هم بازدید دارد. شبهای قدر خدا مهمان بندههایش میشود. در روایتی از حضرت رسول اکرم(ص) هست: در شب قدر خدا به انسان رومیآورد.»
شب قدر، شب قدر و قیمت است
هر روز ماه رمضان، دنیایی خیر و برکت برای مردم دارد؛ هم برای روزهدارها و هم کسانی که عذر شرعی دارند و مجاز به روزهگرفتن نیستند، همهشان از رحمت خدا بهرهمند خواهند شد؛ بهخصوص در شبهای قدر که سرنوشت انسانها رقم میخورد و به امضای امام زمان(عج) میرسد. در این شبها خیلیها به مسجد و حسینیهها یا اماکن متبرکه میروند تا بهاصطلاح استخوانی سبک کنند و از مناجات با خدا آیندهای روشن طلب کنند. اما آنچه اهمیت زیادی دارد و شاید اغلب ما از توجه به آن غافل باشیم تأثیر شبهای قدر در سبک زندگی فردی و اجتماعی انسان است؛ اتفاقی که میتواند دیدگاه فکری ما را تغییر داده و باعث عاقبت به خیری شود. حجتالاسلام محمد برمایی، مشاور مذهبی به نکات ارزندهای اشاره میکند: «شب قدر فرصتی است برای بهسازی زندگی. فرصتهای خوب زندگی زیاد است و باید از آنها بهره گرفت. شب قدر شب قدر و قیمت است. شب تقدیر و سرنوشت. اما نکته مهمی که باید به آن توجه کرد اینکه منظور از شب قدر، یک شب دنیایی نیست. در واقع فرصتی است که خدا مهیا کرده تا انسان از تاریکی بهسوی نور حرکت کند.»
خدا را وکیل خود کنیم
حجتالاسلام برمایی با اینکه روحانی جوانی است اما تجربه خوبی از شبهای قدر دارد که آن را بازگو میکند: «اولین چیزی که خود من در شب قدر تجربه دارم و همیشه و هر سال از خدا میخواهم اینکه وکیل من باشد. چهکسی از خدا دلسوزتر و خیرخواهتر به من است؟ دیدهاید وقتی کسی جایی گرفتار میشود و نمیتواند از خود دفاع کند یا قدرتش آنقدر نیست که از پس مشکلش برآید وکیل میگیرد. چه خوب که در شب قدر خدا را وکیل خود قرار دهیم که همیشه و در هر زمان یاور ماست. عادل و عالم است.»
در شب قدر اغلب با شب زندهداری و خواندن دعای جوشن و با قرآن سر گرفتن، سعی دارند حال دلشان را خوب کنند. خواندن ادعیه حس خوبی دارد و شاید تلنگری شود برای برگشت بهسوی خدا. اما باید گفت شب قدر برای بیدارشدن است.
حجتالاسلام برمایی میگوید: «حساب کتاب کنیم. بخوانیم. فکر کنیم و بخواهیم و اینکه ادعیهای که در مفاتیح آمده. فکر کنیم که بودیم و چه شدیم و قرار است چه کنیم. اگر غفلتی داشتیم توبه کنیم. اگر چیزی بهدست آوردیم شکر کنیم. چون خدا را وکیل گرفتیم باید اقرار کنیم.» حجتالاسلام برمایی تأکید زیادی بر توکل کردن بر خدا دارد و متذکر میشود: «قدر و قیمت آدمها به چیزی هست که دوستش دارند. ببینید چقدر خدا را دوست دارید؟ هر آنقدر که خدا را دوست دارید یاد و رضایتش را در زندگیتان روانه کنید.»
خدا مهمان قلبهای شکسته است
شاید این شبها خیلیها بهدلیل گناهکار بودن و خطاهای کوچک و بزرگی که انجام دادهاند بیتوجه به اهمیت شب قدر فرصت بازگشت و توبه خود را هدر میدهند. با این تصور که چون دل سیاهی دارند دیگر امکان اصلاحی نخواهد بود و خدا نمیبخشد. حجتالاسلام برمایی این ذهنیت را رد میکند و میگوید: «شب قدر، آدمها را بزرگ میکند، حتی گناهکارترین آدمها. خدا میبخشد و شب قدر به او عزت میبخشد اما خودش باور ندارد. طوری خیلی مراقب باشید نه ناامید شوید و نه کسی را ناامید کنید. افراد مذهبی مراقب صحبت کردن خود باشند و با کسانی که ظاهر متدینی ندارند، طوریحرف نزنند که فرد حس ناامیدی پیدا کند و گمان کند کسی را ندارد. یادمان باشد خدا مهمان قلبهای شکسته است.»
رسیدن به بلوغ معنوی در مسیر زندگی
اما شب قدر چه تأثیری در زندگیمان دارد و میتواند ما را به بلوغ معنوی برساند؟ یا اینکه چطور شب قدر میتواند ما را به آرامش برساند و سلامت معنویمان را تضمین کند. اینها سؤالهایی است که شاید در ذهن خیلی از ما جا خوش کرده باشد. حجتالاسلام برمایی دربارهاش توضیح میدهد: «در دنیا، میانبری وجود ندارد و نباید انتظار معجزه داشته باشیم. بلوغ معنوی و فکری را خودمان باید ایجاد کنیم؛ خانمی که منتظر تولد فرزندش است، کاسبی که ورشکسته شده، کسی که بیمار شده و همه در مسیر زندگی قرار دارند.اینجاست که میتوانند به بلوغ فکری و معنوی برسند. گاهی افراد برای بهبود وضع زندگیشان پی گرفتن ذکر میروند. ذکر یعنی یاد خدا و خیلی هم خوب است اما اگر کسی بلوغ معنوی نداشته باشد این ذکرها نمیتواند کمکی به او کند. ذکر را باید باور داشته باشی.»
مکث
چقدر به فکر سلامت معنوی هستیم؟!
سلامت اجتماعی زمانی رخ میدهد که بلوغ فکری اتفاق بیفتد. انسان همانطور که به سلامت جسم و روان نیاز دارد باید از سلامت معنوی هم برخوردار باشد. به باور این مشاور مذهبی، سلامت معنوی حاصل ایمان و باورهای مذهبی است. او میگوید: «گاهی پیش آمده بیمار هر چه دارو میخورد خوب نمیشود. وقتی نزد مشاور میرود پی میبرد همه دردهایش از حسد و کینهای است که در دل دارد. خب این فرد چطور میتواند به سلامت معنوی برسد؛ یعنی آرامش پیدا کند؟ آدمها برای تکامل خود باید اول صفات بدشان را از بین ببرند. وقتی دلشان از پلیدیها پاک شد نور الهی در وجودشان میتابد. آن وقت است که به آرامش درونی میرسند.» این نکته مهم را نباید از یاد برد که جامعه زمانی از سلامت معنوی برخوردار خواهد بود که افرادش آرامش داشته باشند. حجتالاسلام برمایی در آخر توصیهای میکند: «دوستی با قرآن در همه زمینههای زندگی میتواند گرهگشا باشد.»