سینمای‌جهان
پالین کیل؛ حرفه: منتقد
تارانتینو «منتقد فیلم» را جلوی دوربین می‌برد
پالین کیل سوژه تازه‌ترین فیلم تارانتینو؛ این مهم‌ترین و جذاب‌ترین خبر سینمایی روزهای اخیر است؛ به‌مراتب جذاب‌تر و هیجان‌انگیز‌تر از مراسم اسکار که ملال‌آور و قابل پیش‌بینی بود. فیلمنامه «منتقد فیلم» آخرین فیلم به کارگردانی کوئنتین تارانتینو در حال آماده‌سازی است و قرار است پاییز امسال مقابل دوربین برود. به‌گزارش هالیوود ریپورتر، تارانتینو که در 3دهه گذشته فیلم‌های مهمی ازجمله «پالپ فیکشن» و «روزی روزگاری در هالیوود» را ساخته براساس اعلام منابع خبری در حال نگارش فیلمنامه آخرین فیلمش با عنوان «منتقد فیلم» است که برای ساخت در پاییز سال‌جاری درنظر گرفته شده است.
با احترام به پالین کیل
هنوز جزئیاتی از داستان این فیلمنامه منتشر نشده اما گفته می‌شود داستان آن در حال و هوای اواخر دهه۱۹۷۰ در لس‌آنجلس با یک زن نقش اصلی در مرکز آن روایت می‌شود.
این امکان وجود دارد که داستان فیلم درباره پالین کیل، یکی از تأثیرگذارترین منتقدان سینما در تمام دوران متمرکز شود. کیل که در سال۲۰۰۱ درگذشت، نه‌تنها یک منتقد، بلکه یک مقاله‌نویس و رمان‌نویس بود و به‌خاطر دعواهای خصمانه‌اش با تدوینگران و همچنین فیلمسازان شهرت داشت. در اواخر دهه۱۹۷۰، مدت کوتاهی را به‌عنوان مشاور برای کمپانی پارامونت کار می‌کرد؛ سمتی که او به پیشنهاد وارن بیتی پذیرفت. به‌نظر می‌رسد زمان فعالیت او درکمپانی پارامونت با اتفاقات فیلمنامه منطبق است. تارانتینو احترام عمیقی برای پالین کیل قائل است و همین، احتمال اینکه او سوژه فیلمش باشد را بیشتر می‌کند. کیل به نوشتنِ نقدهای کنایه‌آمیز، نیش‌دار، بسیار مطلق‌گرا و صریح مشهور بود و اغلب نظراتی متفاوت با همکارانش داشت. او را تأثیرگذارترین منتقد آمریکایی فیلم در دوره خودش می‌دانند که تأثیرگذاری بزرگی روی منتقدانی چون آرموند وایت، راجر ایبرت و اُوِن گلیبرمن داشت. این پروژه هنوز هیچ استودیویی ندارد و به‌گفته منابع، ممکن است در اوایل این هفته در اختیار استودیوها یا خریداران قرار گیرد.
یکی از پیشتازان می‌تواند سونی باشد که تارانتینو رابطه تنگاتنگی با رئیس آن تام راثمن دارد. سونی «روزی روزگاری در هالیوود» را توزیع کرد و همچنین قراردادی منحصر‌به‌فرد به او داد که در آن کپی‌رایت فیلم به مرور زمان به تارانتینو بازمی‌گردد. «روزی روزگاری در هالیوود» نیز پس از نامزدی در ۱۰رشته، 2جایزه اسکار را از آن خود کرد و بیش از ۳۷۷میلیون دلار در سراسر جهان فروخت.
مکث
ضد‌نگره مولف
پالین کیل به‌عنوان منتقدی که مخالف نگره مولف بود، شهرت داشت. منازعات قلمی کیل و اندرو ساریس یکی از فصل‌های جذاب تحلیل و تئوری فیلم در دهه‌های 60 و 70میلادی است. پالین کیل، مشهورترین منتقد زنِ آمریکایی بود که سال‌ها نقدهایش در مجله نیویورکر چاپ می‌شد. کیل را می‌توان منتقدی جسور و سازش‌ناپذیر توصیف کرد. او ابایی نداشت که از 2001: ادیسه فضایی کوبریک خرده بگیرد یا لارنس عربستان دیوید لین را با خاک یکسان کند و اصلا هم ترسی نداشت که از فیلم‌های بیلی وایلدر بد بگوید؛ در عوض از جوان‌هایی مثل جان کاساوتیس یا مارتین اسکورسیزی دفاع کند و به جز «گریز» تمامی فیلم‌های سام پکین‌پا را ستایش کند و «پیش از انقلاب» برناردو برتولوچی را بستاید و زبان به تحسین «مَش» ساخته رابرت آلتمن بگشاید. پل شریدر منتقد، کارگردان و فیلمنامه‌نویس مشهور سینمای جهان درباره پالین کیل و میزان تأثیرگذاری‌اش در دهه‌های 60 و 70 در کتاب «شریدر به روایت شریدر» (ترجمه مازیار اسلامی) می‌گوید: «چیزی که حالا مردم متوجه نمی‌شوند این است که در اواخر دهه60، نقد شکلی از یک جنبش بود. جامعه قصد داشت تا در همه سطوح متحول شود و ما باید حاملین پیام‌های گدار و آلن رنه می‌بودیم. ما باید به سنگرها پناه می‌بردیم و نقد فیلم کنشی انقلابی بود. پس ما درباره زمانی صحبت می‌کنیم که نقد فیلم لحنی پروتستانی داشت. ما همه علیه منتقدان قدیمی محافظه‌کاری شوریدیم که به جای آنکه درگیر فیلم بشوند بر صندلی قضاوت جلوس می‌کردند. به همین دلیل بود که پالین کیل اینقدر تأثیرگذار بود. او منتقدی پوپولیست بود؛ مشتاق تغییر درک و دریافت توده‌ها. علاقه‌مند به آموزش مردم بود و می‌خواست مردم به سینماها بروند و فیلم‌های درست را ببینند. با استفاده آزادانه‌ای که او از اول شخص جمع می‌کرد، خواننده را با خود متقاعد می‌ساخت و این روش به نوعی تحمیل خود بر خواننده بود. پالین از ما منتقدان سینما می‌خواست که همچون تماشاگر مستقیما در تجربه یک فیلم مشارکت کنیم و اینکه چگونه فیلم را درک می‌کنیم به همان اندازه واجد اعتبار است که کیفیت‌های ذاتی و درون متن معتبرند.
در همینه زمینه :
