سلطان معاملات غیرقانونی

عبدالرضا پهلوی متولد 1303ه.ش و نخستین فرزند رضاخان از عصمت‌الملوک دولتشاهی است. او بعد از گذراندن دوره‌ تعلیمات ابتدایی در ایران به مدرسه‌ له‌روزه سوئیس رفت. پس از بازگشت به ایران در سال  1315 وارد مدرسه‌ نظام شد و در سال 1320 همراه پدرش به تبعیدی ناخواسته به آفریقای جنوبی تن در داد. پس از مرگ رضاخان در سال 1323برای ادامه‌ تحصیل به دانشگاه هاروارد آمریکا رفت و فارغ‌التحصیل رشته‌ اقتصاد از آن دانشگاه شد. عبدالرضا در سال 1326 به ایران بازگشت و بلافاصله به ریاست افتخاری برنامه‌7ساله‌ دولت منصوب شد. عبدالرضا پهلوی، برادر دیگر محمدرضا، مالک زمین‌های وسیعی در مازندران و به‌ویژه در ساری بود. از املاک واگذاری نزدیک به 3700هکتار در اختیار او بود که در آن گندم بذری می‌کاشت و به وزارت کشاورزی می‌فروخت و سود سرشاری عایدش می‌شد. علاوه بر آن، از سهامداران گروه کارخانه‌های نورد آلومینیوم و شرکت ماشین‌آلات کشاورزی جاندیر و مالک شرکت شکار ایران بود. او نیز مانند سایر افراد خاندان پهلوی برای افزایش درآمدهای خود از انجام معاملات غیرقانونی و نیز دریافت رشوه از شرکت‌های اقتصادی برای عقد قراردادهای خلاف مقررات، رویگردان نبود. ازجمله موارد رشوه‌خواری عبدالرضا می‌توان به قرارداد احداث کارخانه‌ کاغذسازی در شمال ایران توسط یک شرکت کانادایی اشاره کرد. در این معامله، عبدالرضا با استفاده از نفوذ خود از وزیر دارایی می‌خواهد که مبلغ قرارداد ساخت کارخانه از 80میلیون دلار به 100میلیون دلار افزایش پیدا کند. در مقابل شرکت کانادایی علاوه بر مشارکت وی در معامله، مبلغ 12میلیون دلار به‌حساب او واریز می‌کند. (منبع: خاندان پهلوی به روایت اسناد، جلد دوم، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، صص 488- 487)