نجات پاریس با جنگل‌های جیبی
جواد نصرتی
داوطلبان در پاریس، از یک روش سنتی جنگل‌کاری ژاپنی استفاده می‌کنند تا این شهر را در مقابل تغییرات اقلیمی و موج‌های طاقت‌فرسای گرما نجات بدهند.
این ابتکار، توسط یک مؤسسه انتفاعی فعال در حوزه محیط‌زیست اجرا شده و داوطلبان زیادی هم در اجرای آن همکاری کرده‌اند. هدف این است که در هر جای ممکن، چندین درخت به شکل جنگل‌های بسیار کوچک کاشته شوند تا اقلیم پاریس، سبزتر شود. این روش جنگل‌کاری در دهه 1970توسط آکیرا میاواکی، باغبان ژاپنی، ابداع شده و به نام او هم شناخته می‌شود. او بعد از سال‌ها تحقیق درباره جنگل‌هایی که در اطراف معابد و مکان‌های مقدس شکل گرفته بود این روش را ابداع کرد. او به این نتیجه رسید که نوع جنگل‌ها، نه‌تنها بدون دخالت انسان به رشد خود ادامه می‌دهند، که از نظر غنا هم از جنگل‌هایی که توسط انسان‌ها به روش‌های استاندارد کاشته می‌شوند، پربارتر هستند. او گفته که کاشت بسیار متراکم نهال گونه‌های بومی، که در خاک مراقبت‌شده رشد کرده‌اند و در 4 سطح از ارتفاع قرار دارند، باعث می‌شود که سرعت رشد جنگل‌های کوچک، 10برابر بیشتر از جنگل‌کاری استاندارد باشد. او همچنین ثابت کرده که میزان جذب اکسیژن توسط این جنگل‌های کوچک، بسیار بیشتر از نمونه‌های استاندارد است. او در سراسر دنیا حدود 1500جنگل کوچک کاشته و گفته است که این جنگل‌هایی که با این روش در زمینی به مساحت 100مترمربع کاشته می‌شوند می‌توانند سطح شگفت‌انگیزی از تنوع زیستی را در خود جا دهند.
این روش، با استقبال زیادی مواجه شده و جنگل‌هایی به اندازه زمین تنیس در بیروت، دیگر شهرهای آسیایی و سراسر هند کاشته شده است. استقبال از این نوع جنگل‌کاری، در اروپا هم رو به افزایش بوده و حالا پاریس به استفاده از آنها روی آورده است. برخلاف مدل استاندارد جنگل‌کاری، درخت‌ها به جای اینکه در خطوط منظمی کاشته شوند، در مدل میاواکی، به‌صورت فشرده و نزدیک به هم کاشته می‌شوند و ارتفاع‌های متفاوت، باعث می‌شود که در رشد آنها خلل ایجاد نشود.
