خطر افزایش تصادفها
شهریار افندیزاده، معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی میگوید: میزان تصادفات افزایش یافته و بر تعداد متوفیان و مجروحان اضافه شده است. او این آمارها را اعلام خطر دانست و افزود: در گزارشهای ارائهشده فقط عدد اعلام شده و فاقد تحلیل است بنابراین علت مشخص نیست. وی با اشاره به اینکه تحلیلی از اثر وسایل نقلیه نداریم، تأکید کرد: تحلیلها باید روی شاخصهای زمانی مثلا ساعت ۸شب تا ۴صبح و یا شاخص مکانی که در کدام محور تصادف به وقوع پیوسته است، صورت بگیرد و در کمیسیون ایمنی شاخصها و معیارهای مختلفی ازجمله تعداد سفر در هر محور، شاخص سرعت، نسبت تعداد وسایل نقلیه به سرعت و... را برای ارزیابی بهدست بیاوریم.
آنچه معاون وزیر راه و شهرسازی میگوید، نشان میدهد که احتمال روند صعودی تصادفهای جادهای در ایام پایان سال و بهویژه تعطیلات نوروز1402 جدی است و از اینرو ضرورت ایجاب میکند تا تدابیری برای جلوگیری از زخم تصادفها بر جامعه اندیشیده شود. واقعیت ماجرا این است که هنوز گزارش دقیقی از علل واقعی تصادفات و سهم راننده خودرو، کیفیت خودروها و جادهها در دسترس نیست. تا زمانی که این وضعیت مشخص نباشد، اتخاذ راهبردی برای کاهش میزان تلفات جانی و جرحی ناشی از شدت تصادفها به نتیجه مطلوب نمیرسد.
اکنون که زنگ خطر به صدا درآمده لازم است تا یکبار برای همیشه در کشور نقشهراه روشن جهت بهبود کیفیت خودروها، جادهها و اصلاح فرهنگ رانندگی تدوین و به اجرا گذاشته شود. در چنین نقشهراهی البته سهم و نقش همه دستگاهها مشخص و از آنها پاسخ خواسته میشود. اگر میزان خسارت ناشی از تصادفات کیفیت پایین خودروها و جادهها باشد و هزینه آن از دستگاههای متولی گرفته شود، میتوان امیدوار به بهبود وضعیت بود. اینکه برخی دستگاهها مسئولیتپذیر نباشند و هزینه تصادفات منجر به فوت یا جراحت را مردم آسیبدیده بپردازند، باعث خواهد شد تا چشماندازی برای کاهش میزان تصادفات متصور نباشیم. این درست است که هزینه خسارت را شرکتهای بیمه یا صندوق تامین خسارتهای بدنی میپردازند اما اگر قانونی وجود داشته باشد که قصور دیگر دستگاهها را احصا و هزینه وارده از آنها بازیافت شود، این انتظار میرود که عزم جدیتری برای بهبود کیفیت جادهها و خودروها شکل بگیرد.