کشف کارگاه‌های ساسانی در مطالعات معدن نمک چهرآباد

باستان‌شناس‌ها در ادامه پژوهش‌های باستان‌شناسی معدن نمک چهرآباد زنجان که بقایای مردان نمکی در آن کشف و اکنون در موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است، برای مطالعه چشم‌انداز باستان‌شناختی منطقه پیرامون این معدن نمک که قدمت آن به دوره هخامنشی می‌رسد، گمانه‌زنی زرین تپه روستای چهرآباد را انجام دادند.ابوالفضل عالی، سرپرست هیأت باستان‌شناسی زرین تپه چهرآباد در این‌باره به پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری اطلاع داد که پراکنش قطعات سفالی و یافته‌های دیگر مشخص کرده که این تپه باستانی متعلق به دوره ساسانی است.
زرین تپه با بلندی حدود ۱۲ متر در انتهای شمالی روستای چهرآباد، مشرف بر رودخانه و روستای چهرآباد قرار دارد و به‌گفته سرپرست هیأت باستان‌شناسی این محوطه، زرین تپه، نخستین‌بار در برنامه بررسی و شناسایی محدوده پیرامون معدن نمک چهرآباد در سال ۱۳۸۴ و پیش از شروع فصل دوم کاوش نجات بخشی، شناسایی شد.به‌گفته ابوالفضل عالی، سال ۱۴۰۰ نیز در برنامه بررسی و مطالعه محوطه‌های تاریخی ناحیه جنوبی معدن نمک، زرین تپه به‌عنوان یک محوطه مهم دوره ساسانی مورد مطالعه هدفمند قرار گرفت.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی زرین‌تپه چهرآباد اعلام کرد: مطالعه جامع معدن نمک و پی بردن به ویژگی‌های اجتماعی و اقتصادی معدنکاران چهرآباد در دوره هخامنشی و ساسانی از اهداف مهم و اصلی در پژوهش‌های معدن نمک چهرآباد است و برای تحقق این هدف در سال‌های اخیر مطالعات چشم‌انداز پیرامون معدن و مطالعه دقیق‌تر محوطه‌های همزمان با معدن نمک در کانون توجه مطالعات باستان‌شناسی پروژه معدن نمک قرار گرفته است.
او افزود: سال ۱۳۹۹ در تپه کوزه‌چی، تنها محوطه‌ای که در بررسی و شناسایی حوزه آبریز تلخه‌رود به دوره هخامنشی تاریخ‌گذاری شده بود، گمانه‌زنی انجام گرفت و مشخص شد که این تپه یک کارگاه فلزکاری (آهن و مس) از دوره هخامنشی و همزمان با استخراج نمک در چهرآباد است.عالی گفت:  با توجه به ادامه مطالعات معدن نمک و ضرورت به‌دست آوردن آگاهی بیشتر از پیرامون معدن در دوره ساسانی، تصمیم بر آن شد تا همچون تپه هخامنشی کوزه‌چی، زرین‌تپه چهرآباد که براساس مطالعات سطحی دارای تکه‌های سفال، شیشه و قطعات فلزات حرارت دیده است، در مرحله نخست گمانه‌زنی شود.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی زرین‌تپه چهرآباد افزود: در کاوش این فصل تا‌کنون بقایای یک فضای احتمالاً کارگاهی با مقادیر زیادی خاکستر و زغال و سازه‌های خشتی و سنگی به‌دست آمده و براساس یافته‌های موجود ازجمله قطعات سفال، احتمالاً آثار مکشوفه مربوط به دوره ساسانی هستند که یقیناً با ادامه کاوش اطلاعات بیشتری از کارکرد و تاریخ دقیق محوطه به‌دست خواهد آمد.