راز خوردن میوههای سرخ
طولانیترین شب سال با دیدن طلوع خورشید و بیداری مردم به پایان میرسید. مردان نزدیک سحر سری به پشتبامها میزدند تا سرزدن سپیده را ببینند و آن را خوشیمن میدانستند. «علیرضا زمانی» پژوهشگر تهران میگوید: «جشن یلدا برای غلبه بر تاریکی در طولانیترین شب سال برگزار میشد. مردم در این شب سعی میکردند میوههای قرمز بخورند، مثل هندوانه و انار، تا خون بهصورتشان برگردد و زردی و رنگپریدگی سوز زمستان از صورتشان دور شود. وسایل پذیرایی در مجمع روی کرسی جا میگرفت. به سینی بزرگ مسی مجمع میگفتند؛ چون همه دور آن جمع میشدند. آجیل شیرین با توت و انجیرخشک و مویز مخصوص این شب بود.» شب چله، مردم تهران خود را برای زمستانی سخت و یخبندان آماده میکردند؛ مشاغلی مثل ساختمانسازی و کشاورزی کاملاً تعطیل میشد و بارش برفهای سنگین مردم را زمینگیر میکرد. به همین دلیل قبل از آمدن یلدا باید همه آذوقه زمستان خود را جمع میکردند. ممکن بود برای هفتهها راههای ارتباطی هم بسته شود. مردم قبل از آغاز فصل سرما زغال موردنیاز خود را هم تهیه میکردند و در انبار نگهمیداشتند تا زمستان گرم بمانند. فالودهفروشها که تابستانها را برای اهالی تهران خنک میکردند زمستانها روی چرخ طوافی خود لبو، شلغم و باقالی میفروختند.