جهان‌نما
انتقاد فرانسوی‌ها از جهانگردی مکرون
امانوئل مکرون، برای فرار از بحران‌های داخلی، تقویت سیاست خارجی را در دستور کار خود قرار داده است
6ماه پیش که حزب امانوئل مکرون در انتخابات، عملکرد ضعیفی داشت و اکثریت مطلق پارلمان را از دست داد، خیلی‌ها با این سؤال مواجه شدند که رئیس‌جمهور فرانسه برای عبور از بحران، چه مسیری را در پیش خواهد گرفت. به نظر می‌رسد مکرون، مسیر تقویت دیپلماسی بین‌المللی را برای جبران این شکست، برگزیده است. او با واگذاری امور داخلی به نخست‌وزیر سعی دارد تا به‌دنبال ایجاد اتحادهای استراتژیک با رهبران جهان باشد.
مکرون که یکشنبه برای تماشای مسابقه فینال جام جهانی فوتبال به قطر سفر کرده بود، از زمان پیروزی مجددش در انتخابات ریاست‌جمهوری، مرتبا از سفری به سفر دیگر می‌رود؛ از رفتن به الجزایر برای احیای روابط با مستعمره سابق فرانسه گرفته تا دیدار از تایلند و اخیرا نیز سفر به واشنگتن که هدفش رفع اختلافات بنیادین اتحادیه اروپا و آمریکا بوده است. جهانگردی رئیس‌جمهور فرانسه در شرایطی که این کشور خود درگیر بحران اقتصادی و افزایش اعتراض‌های عمومی است، باعث شده تا رسانه‌های فرانسوی او را به «رها کردن امور داخلی کشور» متهم کنند. یکی از وزرای دولت فرانسه که نخواسته نامش فاش شود به روزنامه پولیتیکو می‌گوید: «او همه جا هست، همه‌‌چیز را دنبال می‌کند؛ اما نه در فرانسه.»
مکرون در دور نخست ریاست‌جمهوری خود که پیش از همه‌گیری کووید-19آغاز شد، اصلاح بازار کار و آزادسازی آن را با هدف رقابتی‌تر کردن این بازار آغاز کرد. او امیدوار بود که بتواند در دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش، سیاست‌های صنعتی و نظام بازنشستگی فرانسه را نیز اصلاح کند اما ناکامی در انتخابات پارلمانی و از دست رفتن اکثریت کرسی‌های مجلس، رئیس‌جمهور فرانسه را مجبور کرده تا ترمز روند اصلاحات را کشیده و این فرایند را آهسته پیش ببرد. پولیتیکو نوشته: «مکرون تلاش دارد تا چالش‌های امروز جامعه جهانی را به فرصت تبدیل کند و برای این کار سیاست کسالت‌بار و بی‌نظم داخلی را به الیزابت بورن، نخست‌وزیر فرانسه واگذار کرده است. بر همین اساس است که مکرون در ماه‌های اخیر تقریبا به تمام حوزه‌های دیپلماسی جهانی سرک کشیده است؛ از امنیت غذایی در آفریقا گرفته تا چندجانبه‌گرایی در آسیا و جنگ اوکراین.
چرخش کامل رئیس‌جمهور فرانسه به‌سوی دیپلماسی جهانی پس از تضعیف موقعیتش در داخل اما مشکلات خود را دارد. واقعیت این است که عکس‌های یادگاری او در کنار رهبران جهان، نتوانسته محبوبیت داخلی او را بیشتر کند. رکود اقتصادی اروپا و نارضایتی‌‌های گسترده از تورم و گرانی برق و گاز، فضای سیاسی پیش‌روی او در داخل فرانسه را محدود کرده است.
