ژوگو بونیتو با طعم تحقیر
آیا برزیلی‌ها احترامی برای حریفان خود قایل نیستند؟
«بازی زیبا یا o jogo bonito به پرتغالی، اصطلاحی است که برای توصیف فوتبال به کار می‌رود. استفاده از «بازی زیبا» در رسانه‌ها و کمپین‌های تبلیغاتی بسیار رایج است اما کمتر توسط طرفداران مورد استفاده قرار می‌گیرد. بازیکن افسانه‌ای برزیلی، پله، کسی بود که منجر به رواج این اصطلاح شد.» این توضیح ویکی‌پدیایی اصطلاح ژوگو بونیتوی برزیلی‌ها یا همان فوتبال زیباست. اما بعد از نمایش جذاب برزیل مقابل کره‌جنوبی دیگر کسی از این اصطلاح استفاده نمی‌کند. حالا همه منتقد رفتار بازیکنان سلسائو شده‌اند. آنها تماشاگران را سرگرم می‌کنند؛ مثل فیلم‌ها. برای سرگرمی گاهی از المان‌های غیراخلاقی هم پرهیز ندارند.
از همان گل اول وینیسیوس و سپس گل دوم نیمار تا گل‌های سوم و چهارم بازیکنان برزیل ثانیه‌هایی طولانی اقدام به رقص دسته‌جمعی، سامبا، حلقه اتحاد و ایجاد موج دسته‌جمعی در این حلقه کردند. حتی سرمربی و نیمکت‌نشینان هم در این شادی‌ها به دیگران می‌پیوستند.
این رفتار انتقادهای زیادی را به‌سوی این تیم سرازیر کرد. روی کین، اسطوره منچستریونایتد یکی از منتقدان بود که معتقد بود رفتار برزیلی‌ها همراه با احترام نبوده. این کارشناس ایرلندی گفت: «نمی‌توانم چیزی را که می‌بینم، باور کنم. من هرگز اینقدر رقص ندیده بودم. انگار داشتم یک شوی تلویزیونی را تماشا می‌کردم. می‌دانم که این نوع شادی آنها به فرهنگ‌‌شان ربط دارد اما این واقعاً بی‌احترامی به حریف است. آنها 4گل زدند و برای هر کدامش همین‌طور شادی کردند. اولین و دومین بار مشکلی نداشت اما بعد از آن سرمربی‌شان هم وارد این شادی شد و من هم از این بابت ناراحتم. فکر نمی‌کنم که این مدل شادی کردن درست باشد.» وینیسیوس و برخی دیگر از بازیکنان گفته‌اند تا فینال می‌خواهند به این رفتار ادامه دهند. این حرکات موزون در حالی است که پله، اسطوره کشورشان در بیمارستان با سرطان و مرگ دست‌وپنجه نرم می‌کند. اعضای این تیم در انتهای بازی طوری با عکس پله ژست دسته‌جمعی گرفتند انگار در جشن قهرمانی شرکت می‌کنند.
اگر حرکت آنها را بی‌اخلاقی و بی‌احترامی تلقی نکنیم، از لحاظ فنی هم می‌توانیم به آنها ایراد بگیریم. این جشن‌ها با پیروزی مقابل یک تیم ضعیف‌تر در مرحله یک‌هشتم سنخیتی ندارد. اگر به فینال صعود کرده بودند یا قهرمان شده بودند، طبیعی بود آن‌قدر خوشحال باشند و کسی به آنها خرده نمی‌گرفت. جنس شادی‌شان یادآور روی دست بردن کی‌روش توسط بازیکنان تیم ملی ایران پس از پیروزی مقابل ولز بود که نه منجر به صعودمان شد و نه روزی تاریخی را رقم زد. یک مثال دیگر بزنیم. ژاوی در فصل اول حضورش روی نیمکت مربیگری بارسلونا از این تیم مجموعه‌ای ساخت که با یک باخت خفیف در ال‌کلاسیکوی سوپرجام که منجر به قهرمانی تیم رقیب یعنی رئال‌مادرید شد، در رختکن جشن گرفته بودند. آنها وقتی در انتهای فصل در ال‌کلاسیکوی تشریفاتی و در حالی که قهرمانی رئال قطعی شده بود، به پیروزی قاطع دست یافتند انگار جام قهرمانی را برده‌اند. جشن‌های تیم ژاوی نسبتی با دستاوردهای او نداشت. همین رفتار باعث می‌شود تیم کوچک شود و سقف آرزوها کوتاه. برزیلی‌ها می‌خواهند بهانه‌ای برای رقص پیدا کنند؟ یک گل به کرواسی بزنند و تا صبح برقصند ولی در نهایت ببینند که بازی به تساوی کشیده شده و کرواسی در ضربات پنالتی به برتری رسیده. این برای مدعی اول قهرمانی این دوره خطرناک است.
ورزشگاه یک‌بار مصرف
بازی برزیل- کره‌جنوبی آخرین مسابقه‌ای بود که ورزشگاه 974 (کد بین‌المللی پیش‌شماره قطر) شاهد آن بود. این ورزشگاه همان‌گونه که از نخست اعلام شده بود، پس از این مسابقه برای همیشه جمع‌آوری می‌شود. ورزشگاه راس ابو عبود دوحه به خاطر ساخته شدن با ۹۷۴کانتینر بازیافتی، با این عدد شناخته می‌شود. ورزشگاه ۹۷۴ که برای برگزاری جام عرب ۲۰۲۱ افتتاح شد، برای هفتمین و آخرین بار از یک بازی جام‌جهانی ۲۰۲۲ میزبانی کرد. گمانه‌زنی‌های اولیه، حاکی از انتقال این ورزشگاه به آفریقا بود؛ اما اکنون شنیده می‌شود احتمال برپایی دوباره آن در اروگوئه، گزینه میزبانی مشترک جام ۲۰۳۰، هم وجود دارد.
سریع‌ترین 2- صفر
گل وینیسیوس (7) و نیمار (13) یک رکورد خاص را برای سلسائو ثبت کرد. از جام‌جهانی ۲۰۱۰ تا به امروز، برزیل اولین تیمی است که در یک بازی مرحله حذفی جام‌جهانی، در ۱۵دقیقه نخست با 2گل پیش می‌افتد. این اتفاق آخرین بار در جام‌جهانی ۲۰۰۶ و در بازی آلمان مقابل سوئد رخ داده بود؛ با 2گل دقیقه ۴ و ۱۲ پودولسکی.
قهرمانی برزیل یا آرژانتین
2شانس اول قهرمانی در این دوره، از خرافاتی که این روزها درباره آن صحبت می‌شود، دل‌شادند. برزیل و آرژانتین به‌شدت به این خرافات امیدوار شده‌اند؛ آخرین باری که فقط ۲تیم از آمریکای جنوبی به مرحله حذفی جام‌جهانی صعود کردند، سال ۲۰۰۲ بود. همچنین این آخرین باری بود که یک تیم از آمریکای جنوبی موفق به قهرمانی در جام‌جهانی شد.
