نگاه
فال ضد پلاستیکی
مهتاب خسروشاهی-روزنامه‌نگار
راه رفتن روی شن‌های ساحل و فرار ماهی‌های ریز از بین انگشتان پا، مثل چند دوز داروی آرام‌بخش عمل می‌کند، اما فرورفتن پا داخل نایلون، پوشش خوراکی‌ها، برخورد پا به بطری‌های بزرگ و کوچک و... چطور؟ اعصاب خردی کامل بوده، اصلا چندش‌آور است! این وضعیت گریبانگیر سواحل بسیاری از کشورهای دنیاست و مردی از کشور سنگال، برای اعتراض به این وضعیت، لباسی از زباله بر تن کرده است.
ساحل «یاراخ» در داکار، پایتخت کشور سنگال، مملو از زباله و پلاستیک است. بخشی از این آلودگی ناشی از رفتار غیرمسئولانه مردم و بخشی دیگر ناشی از ناتوانی دولت در جمع‌آوری و مدیریت زباله‌هاست. برای اعتراض به این وضعیت نابسامان، «مودو فال»ـ یکی از فعالان محیط‌زیست که برای اطلاع‌رسانی درباره آسیب‌های پلاستیک به محیط‌زیست در شمال‌غربی آفریقا فعالیت می‌کند-
با بر تن کردن بسیاری از کیسه‌های رها شده در ساحل یاراخ و آویزان کردن فنجان، بطری و... به‌خودش در این ساحل شروع به پیاده‌روی کرد.
فال که او را به‌عنوان «انسان پلاستیکی» می‌شناسند، درباره آسیب پلاستیک‌ها می‌گوید: «پلاستیک‌ها مثل سَم هستند؛ سمی برای آسیب به سلامتی اقیانوس‌ها و برای مردم و کره خاکی.» او درباره پوشش خود می‌گوید: «این لباس نیست؛ پوششی سمی است.»
درحالی‌که مودو فال با پوشش پلاستیکی خود در ساحل راه می‌رود، کودکانی که در ساحل هستند، فریاد می‌زنند: «کانکورنگ، کانکورنگ می‌آید»! کانکورنگ بخشی از میراث فرهنگی سنگال و گامبیاست و نماد ذات برقرارکننده نظم و عدالت، و محافظ انسان در برابر شیطان. در این روز خاص که فال پلاستیک بر تن کرده و در ساحل قدم می‌زند به بچه‌ها درباره آسیب‌ها و بیماری‌های ناشی از پخش زباله‌های پلاستیکی هشدار می‌دهد و به آنها می‌آموزد که باید به محیط‌زیست احترام بگذارند. او به کودکان می‌گوید: «تغییر آب‌و‌هوا موضوعی مهم و حقیقی است و ما باید سعی کنیم روش زندگی و رفتار خود را با طبیعت تغییر دهیم. باید بپذیریم با تغییرات اقلیمی چطور زندگی را تطابق دهیم.»
سنگال تنها کشوری نیست که با حجم بالایی از تولید زباله‌های پلاستیکی دست به گریبان است. هرساله حجم بالای تولید زباله‌های پلاستیکی زمینه‌ساز ابتلا به بسیاری از بیماری‌های چشمی، مسدود شدن آبراهه‌ها و آسیب به حیوانات ساکن خشکی و دریا می‌شود. آلاینده‌های پلاستیکی یکی از مهم‌ترین منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای و عامل اصلی گرمایش زمین هستند. طبق نظر محیط‌زیست سازمان ملل متحد وGRID- Arendal در نروژ، انتظار می‌رود تا سال2050 میلادی، تولید جهانی پلاستیک به بیش از 4برابر برسد! بنابراین اگر همین حالا فکری برای پلاستیک‌ها و آلاینده‌های ناشی از آن نکنیم، جهان زیر بار پلاستیک، از نفس خواهد افتاد.
