مصیبت استرپتوکوک‌ها

دانشمندان- همانهایی که دور یک میز می‌نشینند و هر روز کشف تازه‌ای می‌کنند- به این نتیجه رسیده‌اند که «عفونت‌های باکتریایی دومین عامل مرگ‌ومیر در سراسر جهان است». یک روز ریپ زدن قلب می‌شود نخستین عامل مرگ‌ومیر در جهان، یک روز دیگر تصادفات. یک روز هم کرونا آدم می‌کشد و می‌شود مهم‌ترین عامل فوت شدن. حالا عفونت‌های باکتریایی نشسته در رتبه دوم جدول مرگ‌ومیرهای جهانی و ما مانده‌ایم در مقابل «استافیلوکوکوس اورئوس»ها، «اشریشیا کلی»ها، «استرپتوکوک پنومونیه»‌ها، «کلبسیلا پنومونیه»ها و «سودوموناس آئروژینوزا»‌ها که در واقع 5 باکتری از ۳۳باکتری‌ هستند که نیمی از این مرگ‌ها را رقم می‌زنند. درست است که اسمشان خیلی سخت است و راحت توی دهن نمی‌چرخد، اما مثل آب خوردن آدم‌ها را مبتلا می‌کنند و آمار مرگ‌ومیرها را بالا می‌برند. استافیلوکوکوس اورئوس یک باکتری معمول در پوست و بینی است اما عامل طیف وسیعی از بیماری‌هاست، درحالی‌که اشریشیا کلی معمولا باعث مسمومیت غذایی می‌شود. جالب اینجاست که طبق تحقیقات دانشمندان، تفاوت‌های چشمگیری در مناطق فقیر و ثروتمند در این زمینه وجود دارد. مثلا در کشورهای جنوب صحرای آفریقا ۲۳۰مورد مرگ در هر ۱۰۰هزار نفر، به‌دلیل عفونت‌های باکتریایی است، درحالی‌که این رقم در کشورهای با میزان درآمد بالا به ۵۲مورد مرگ در هر ۱۰۰هزار نفر می‌رسد. کریستوفر موری، مدیر مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامت در ایالات متحده گفته: داده‌های جدید برای نخستین بار گستردگی کامل چالش بهداشت عمومی ناشی از عفونت‌های باکتریایی را نشان می‌دهد. قرار دادن این نتایج در رادار ابتکارات بهداشت جهانی اهمیت دارد تا بتوان بیشتر و عمیق‌تر به این عوامل بیماری‌زای کشنده پرداخت و برای کاهش تعداد مرگ‌ومیرها و موارد ابتلا به بیماری سرمایه‌گذاری کرد.
خلاصه‌اش اینکه بعد از بیماری‌های قلبی، آلودگی هوا، کرونا، آنفلوآنزا و تصادفات جاده‌ای، حواسمان باید به عفونت‌های باکتریایی هم باشد که یکهو یک اشریشیا کلی نرود توی معده و روده‌مان و همه‌‌چیز را مختل کند یا یک استرپتوکوک پنومونیه قصد جانمان را نکند.