وقتی هوا خوب شد برو

اولین بار لندنی‌ها بودند که فهمیدند هوای شهرشان یک جورهایی شده؛ این طوری که ادوارد اول که آن وقت‌ها پادشاه بود، احساس کرد هوای لندن با طبع پادشاهانه‌اش سازگار نیست و دستور داد که دیگر زغال‌سنگ نسوزانند. البته این دستور کارساز نشد. ولی یک قرن بعد تبعید کارخانه‌ها به جاهای دور و عوض کردن سوخت و ایجاد کمربند سبز، لندن را عاقبت به خیر کرد. اما مسئله این است که همه شهرهای آلوده به این راحتی‌ها هم از شر آلودگی خلاص نمی‌شوند. شهرهایی که هر سال آمار آلوده‌ترین‌هایشان منتشر می‌شود تا فکری به حال خودشان بکنند؛ شهرهایی که اوضاعشان آن قدر ناجور است که یک دم و بازدم در هوایشان کافی است تا ادواردها را که روح لطیفی دارند، خفه کنند.
 
تهران یکی از شهرهایی است که هر سال این موقع‌ها که می‌شود، آلودگی آسمانش را سیاه می‌کند و اوج می‌گیرد. بحرانی که این سال‌ها برای خودش برو و بیایی پیدا کرده و شده چهارمین عامل مرگ‌ومیر روی زمین. حالا نمی‌خواهیم حرف‌های تکراری بزنیم که این آدم‌ها خودشان عامل آلوده شدن هوای بیچاره‌اند و اگزوز ماشین‌هایشان و دودکش‌های کارخانه‌هایشان و چه و چه؛ به هر حال دوباره فصل سرد از راه رسیده و آلودگی دارد کم کم رخ نشان می‌دهد و باید حواسمان بیشتر به‌خودمان باشد تا بیمار نشویم.
 
واقعیت این است که آشنایی با بیماری‌هایی که منشأ همه آنها آلودگی هواست، اصلا به این معنی نیست که همینطور منتظر بمانیم تا آسم بگیریم یا چشممان آب مروارید بیاورد یا رگ قلبمان تنگ‌تر شود. خب دانشمندان این جور مواقع در راستای حرکات بشردوستانه تحقیقات مثبتی می‌کنند که به درد بخور است. نتیجه این تحقیقات مثبت هم این شده که آدم‌های سالمی که به‌خاطر همجواری با آلودگی بیمار شده‌اند، بعد از اینکه از معرض آلودگی خلاص شوند، بیماری‌شان خوب می‌شود. البته آنچنان شاهکاری هم نکرده‌اند چون این روزها فقط قله کوه‌ها و وسط اقیانوس‌ها هستند که انواع و اقسام آلودگی‌ها را ندارند. اما بالاخره در همین شهرهای تا خرخره آلوده هم راه‌هایی هست که بشود به کمک آنها کمی از اثرات آلودگی فرار کرد. یکی از این راه‌ها بیشتر ماندن در خانه است. یعنی اگر کار واجبی ندارید، از خانه بیرون نروید و بگذارید وقتی هوا خوب شد بروید بیرون گشت و گذار. بیرون هم که می‌روید، سعی کنید که از فضاهای بسته استفاده کنید. مثلا از پاساژهای سرپوشیده خریدکنید، به جای پارک، در باشگاه ورزش کنید و یا خودتان از دستگاه‌های داخل منزلی که دارید، استفاده کنید. در کل زمانی که در بیرون از خانه هستید را تا حد ممکن کم کنید به‌ویژه اگر بیماری زمینه ای دارید. این را هم بدانید بد نیست گیاهان خانگی که اکسیژن و رطوبت را به اندازه کافی در فضای داخل خانه ایجاد می‌کنند و باعث از بین بردن مواد آلوده‌کننده و مواد مضر می‌شوند؛ داشته باشید اگر هم مجبور به ترک خانه هستید، از ماسک استفاده کنید. ماسک‌ها هم مقدار زیادی از رفتن هوای آلوده به ریه‌ها جلوگیری می‌کنند. ضمن اینکه آنتی‌اکسیدان‌های موجود در خوراکی و نوشیدنی‌های مختلف تا حدی جلوی اثرات منفی آلودگی هوا بر بدن را می‌گیرد. بنابراین تا حد امکان از مواد مغذی قوی در برابر آلودگی هوا استفاده کنید.