شنیدن صداها در ردیفهای بودجه؟
احسان خاندوزی، وزیر امور اقتصادی و دارایی دستور داد کمیتهای متشکل از وزارت اقتصاد، سازمان برنامه و بودجه، بانکها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی با کارآفرینان کشور بهمنظور بررسی و الحاق درخواستها و پیشنهادهای آنها به قانون بودجه سال آینده تشکیل شود. او در نشستی با حضور برخی کارآفرینان اعلام کرد: از همین لحظه، بررسی و چارهجویی در مورد موضوعاتی چون «امکان دسترسی کارآفرینان به تسهیلات، متناسب با مالیات عملکرد پرداختی»، «امکان انتشار اوراق توسط شرکتهای تولیدی» یا «برخورداری از تضامین دولتی، متناسب با صادرات شرکتهای تولیدی» و... را در دستور کار وزارت اقتصاد قرار خواهیم داد.
این دستور سکاندار وزارت اقتصاد مشروط به این نکته میتواند مؤثر واقع شود که اولا دولت واقعا به نظرها و پیشنهادهای جامعه کارفرمایی در تنظیم سند دخل و خرج سالانه توجه نشان دهد و دوم اینکه این اقدام باعث تشتت آرا و برهم خوردن نظام بودجهریزی کشور نشود. بدیهی است که مسئولیت تدوین و تنظیم سند سالانه بودجه با سازمان برنامه و بودجه است؛ حال باید دید این نهاد تا چه اندازه حاضر به مشارکت دادن جامعه کارفرمایی خواهد بود؟ از سوی دیگر، واضح است که حالا یا در آینده ممکن است بسیاری از اقشار جامعه، مثلا جامعه کارگری، هم خواستار شنیده شدن نظراتشان در بودجه سالانه باشند، سؤال اینجاست دیگر ذینفعان چگونه میتوانند نظرات خود را به گوش دولتمردان برسانند؟
در این رهگذر، انتظار همگانی، بیش از آنکه سهمخواهی و شنیده شدن صداها در ردیفهای بودجه باشد، تنظیم یک بودجه بدون کسری، شفاف و عملیاتی است؛ بهنحوی که منابع و درآمدهای آن قابل تحقق باشد و همزمان حقوق عامه در آن رعایت شود.