تقویت یک صنعت نو پا
سالانه 200 کیلو ژل رویال در آذربایجانشرقی تولید میشود؛ در حالی که تولید عسل این استان سالانه 13هزار تن است. موضوع را با مدیر امور طیور سازمان جهادکشاورزی این استان در میان میگذاریم که چرا آذربایجانشرقی نتوانسته در تولید ژل رویال رشد و درخشش بیشتری در بین استانها داشته باشد.
مسعود رئوف به همشهری میگوید: سرمایهگذاری در تولید ژل رویال و تخصصی کارکردن برای تولید، یکی از چالشهای پیشروی زنبورداران استان است.
او از دانشجویان دعوت میکند تا در مورد اثردرمانی ژل ایرانی و مقایسه بین ژل رویال تولید شده ایرانی و خارجی تحقیقاتی انجام دهند و با اختصاص دادن پایان نامههای خود به این موضوع، برای ترقی این صنعت پا پیش بگذارند.
نبود آزمایشگاههای تخصصی برای تعیین استاندارد ژل رویال گاهی باعث تقلب و به قولی از دست رفتن بازارهای داخلی نیز میشود. به گفته رئوف، فقط 2 آزمایشگاه تخصصی در کشور برای ژل رویال فعال است. از آنجا که ژل رویال به عنوان یک محصول فرعی کندو شناخته میشود، سرمایهگذاران چندان رغبتی به سرمایهگذاری در آن ندارند. مدیر امور طیور سازمان جهادکشاورزی آذربایجانشرقی علت را اینطور توضیح میدهد: قیمت ژل رویال بالاست و هنوز در بازار داخلی هم محبوبیت ندارد و شناخته شده نیست. در بازار بینالمللی هم هر کیلو ژل رویال بین 30 تا 100دلار معامله میشود؛ درحالی که در ایران هر کیلو ژل رویال قیمتی بیش از 12میلیون تومان دارد. این باعث شده تا نتوانیم در بازارهای جهانی هم رقابت کنیم.