نظریه توطئه و فقر روششناسی در تاریخنگاری معاصر ایران
کتاب «نظریه توطئه و فقر روششناسی در تاریخنگاری معاصر ایران» اثر پژوهشی به قلم عبدالله شهبازی است که از سوی انتشارات سوره مهر در تهران چاپ و منتشر شده است. در معرفی این اثر آمده است، در سالهای اخیر مفهومی نوین به واژگان سیاسی ایران افزوده شده: «نظریه توهم توطئه»؛ مفهومی دارای کاربرد وسیع، قابلتعمق و بحثانگیز! «تئوری توطئه» به واژهای گسترده و همه جایی بدل شده،بیآنکه منظور از آن و نیز دامنه کاربرد آن روشن باشد. ظاهراً واژهای تازه به واژگان جدلی فرهنگ سیاسی ایران افزوده شده؛ واژهای که هیچ حد و مرزی نمیشناسد؛ از بحثهای روز سیاسی داخلی و خارجی تا مباحث نظری در زمینه «توسعه» و سرانجام در ارائه یک روششناسی خاص به تاریخ نگاری معاصر، همه جا، صحنه حضور او است. اساس نظریه توطئه درست است اما گاه تصویری بسیار ساده از واقعیتهای تاریخی و سیاسی بهدست داده میشود. این کتاب پاسخ به سؤالاتی است؛ مثل آیا توطئه هست یا نیست، و اگر هست مرز آن با توهم توطئه کجاست؟ و آیا میتوان مفهومی کلی و کلیشهای ساخت و با آن واقعیتهای تاریخی و سیاسی را انگ زد؟ بخشی از کتاب «نظریه توطئه و فقر روششناسی در تاریخنگاری معاصر» مشتمل بر مصاحبههای نویسنده با حسینعلی نوذری، حسین آبادیان و سیدمجید میرمنتهایی است و مباحثی چون «استعمار» و نقش «غارت» در پیدایش تمدن جدید غرب در آنها موردبحث و بررسی قرار گرفته است.