تفاوت با شخصیت تاریخی

در سریال مختارنامه، عبدالله بن زبیر با شکمی بزرگ به تصویر درآمده که میل زیادی به خوردن دارد. در صحنه‌ای وقتی با برادرش کنار سفره نشسته و لقمه‌هایی سنگین برمی‌دارد، مصعب می‌گوید: «زیاده میل نکنید اخوی جان! می‌ترسم خدای نکرده دچار ثقل مزاج شوید» و عبدالله پاسخ می‌دهد: «‌نمی‌توانم مصعب! نمی‌توانم. تا سفره پهن است، وسوسه‌ام می‌کند. طعام تنها شیطانی است که نمی‌توانم از بند آن رها شوم.» البته این موضوع از ویژگی‌های نقش عبدالله بن زبیر در سریال مختارنامه است وگرنه در نقل‌های تاریخی چنین نیست و برعکس در برخی منابع اهل سنت ازجمله اسدالغابه ابن اثیر، آمده که عبدالله گاه 7روز پیاپی روزه می‌گرفت[ افطار نمی‌کرد] و روزه جمعه را به جمعه بعدی وصل می‌نمود. یا گفته شده عبدالله در‌ماه رمضان فقط در نیمه‌ماه افطار می‌کرد.
به‌نظر می‌رسد کاراکتری که در سریال خلق شده برای ایجاد شباهت با امرای فعلی و برای مناسب‌سازی و ارجاع به شخصیت‌های امروزی به این وضعیت درآمده و شاید نویسنده و کارگردان به منابعی دیگر در تاریخ استناد داشته‌اند که چنین بوده است.