نگاه
تداوم‌بخش راه زینب س
مهدی سعیدی؛ کارشناس مسائل سیاسی
نام محرم و عزادارای حسینی با نام هیئت عجین شده است. هیئت بیش از آنکه نامی برای مکانی خاص باشد، تداعیکننده نوعی سبک زندگی است که تحقق بیرونی آن در قالب مکانی به نام هیئت شکل می‌گیرد. هیئت آن محفلی است که رسالت خود را تبیین معارف عاشورایی مکتب حسینی می‌داند و تلاش دارد تا این معارف را نزد مخاطب از سطح شناخت به سطح نگرش و رفتار برساند. در این میان هدفگذاری صحیح و حفظ و حراست از هویت هیئت و ممانعت از دچارشدن به آفت زوال و انفعال و استحاله و فاصله‌گرفتن از حقیقت فلسفه وجودی، رسالتی است که بر دوش همه بانیان و فعالان هیئات مذهبی نهاده شده است.
سالها پیش بود که حکیم انقلاب اسلامی از ضرورت توجه به ماهیت و جهت‌گیری هیئت مذهبی سخن گفتند و اعلام کردند که «هیئت‌ها نمی‌توانند سکولار باشند». در این نگاه هویت هیئت آمیخته با هویت انقلاب اسلامی است و پایگاهی برای تقویت آرمان‌های آن است. لذا خود را کانونی برای پاسداری از انقلاب اسلامی و ایستادگی در برابر دشمنان می‌بیند. هیئت در این نگاه مهمترین سنگر و کانون «جهاد» است. جهاد بدان معنا که جوان مومن انقلابی صف‌آرایی جبهه حسینی و یزیدی را می‌شناسد و در برابر تحرکات دشمن هوشمند است و با شناخت این ترفندها و سناریوها، اجازه اثرگذاری به دشمن را نمی‌دهد.
این روزها حکیمی که هیئت را در قامت هیئت طراز نهضت اباعبدالله(ع) تعریف کرده است، مهمترین عرصه جهاد را در عرصه جنگ روایت‌ها و با عنوان «جهاد تبیین و روشنگری» تعریف کرده و با صراحت مهمترین وظیفه هیئات مذهبی را میدانداری در عرصه جهاد تبیین دانسته است. اینجاست که به ناگاه نام تبیین‌گران بزرگ حماسه عاشورا در ذهن‌ها و قلب‌ها زنده می‌شود. به واقع آنچه موجب ماندگاری قیام حضرت اباعبدالله(ع) شد، محصول جهاد تبیینی بود که حضرت سجاد(ع) و حضرت زینب(س) خلق کردند و اجازه ندادند دستگاه عریض و طویل پروپاگاندای دربار اموی بتواند حقایق عاشورا را تحریف کرده و مجاهدان فیسبیلالله را «خارجی» و «برهمزنندگان وحدت مسلمین» معرفی کند و ریختن خونشان را امری ممدوح بنامد.
در این رویکرد عزاداری بر حسینبنعلی(ع) تنها ابراز احساسات و گریستن بر حسین(ع) نیست. «اشک» در این مکتب هرچند برآمده از عمق تعلق عزاداران حسینی به امامشان دارد، اما ابزار مبارزه‌ای است که از عمق مبانی فکری-سیاسی آنان برآمده است و بهخوبی رسواگر روایت‌های باطلی است که دشمن تلاش دارد از اسلام اموی معرفی کرده و آن را نماد اسلام ناب در اذهان عمومی جا بیندازد.
حضرت اباعبدالله(ع) برای این قیام کرد تا مرزهای اسلام ناب محمدی(ص) و اسلام دستگاه اموی درهم آمیخته نشود و جبهه حق از باطل برای همیشه تاریخ قابل تشخیص باقی بماند و علی(ع) و معاویه در یک رتبه ننشینند. زینب(س) نیز ادامه‌دهنده همان راه بود تا اجازه ندهد جنگ روایت‌های اموی، میراث عاشورا را تحریف کند.
هیئت حسینی امروز هیئتی است که مقتدای خود را شیرزن کربلا قرار داده و بر همان مبنا میداندار جهاد تبیین در زمانه‌ای است که همه دستگاه‌های تبلیغاتی دشمن برای تحریف حقایق انقلاب اسلامی به میدان آمده‌اند. هیئت محفلی است که اجازه نخواهد داد تا «جای جلاد و شهید عوض شود» و زبان گویای انقلاب مظلومی است که حضرت روحالله(ره) و هزاران یاور شهیدش به یادگار گذاشته و امروز یزیدیان زمانه برای نابودی آن کمر همت بسته‌اند. غافل از آنکه: «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم و‌الله متم نوره و لوکره الکافرون».
