در منابع دینی بر مکتوب کردن میزان بدهی و زمان تسویه آن میان قرضدهنده و قرض گیرنده بسیار تأکید شده است. خداوند در آیه 282سوره بقره میفرماید:«ای کسانی که ایمان آوردهاید! هنگامی که بدهی مدتداری [بهخاطر وام یا دادوستد] به یکدیگر پیدا کنید، آن را بنویسید. و باید نویسندهای از روی عدالت، [سند را] در میان شما بنویسد. و کسی که قدرت بر نویسندگی دارد، نباید از نوشتن همانطور که خدا به او تعلیم داده خودداری کند! پس باید بنویسد. و آنکس که حق برعهده اوست، باید املا کند؛ و از خدا که پروردگار اوست بپرهیزد؛ و چیزی را از آن فروگذار ننماید.» حضرت امام صادق(ع) نیز در همین خصوص فرمودهاند: دعای 4نفر مستجاب نمیشود...چهارمین نفر شخصی است که مالی داشته و بدون بینه (نوشتهای یا شاهدی) آن را قرض داده است. [و حالا که نمیتواند مالش را پس بگیرد دعا میکند و از خدا میخواهد که مالش را به او برگرداند] خداوند عزوجل به او میگوید: «آیا به تو فرمان ندادم که بر قرضدادنت شاهد بگیر»؟
قرض را مکتوب کنید
در همینه زمینه :
هشدار کارشناس
گشتی در اقتصاد ایران