مدیران و سیاستگذاران بنیاد فارابی به عمد یا به سهو تلقی نادرستی مبنی بر یکی دانستن فرهنگ حاکم در دوران پهلوی دوم و فرهنگ عامه در این دوران (که از جمله در فیلمفارسیها تجلی مییافت) را بر فضای فرهنگی دهه60 حاکم ساختند. غافل از این واقعیت تاریخی که تقابل (و حتی تضاد) این دو فرهنگ بسیار بیش از اشتراک آنها (بهخصوص در دهه50) بود. به هر رو از آنجا که این رویکرد ابزاری برای طرد و حذف سینماگران بهجا مانده از آن دوران در اختیار مدیران فرهنگی میگذاشت، از بهکارگیریاش ابایی نداشتند. جالب آنکه از مطبوعات سینمایی آن زمان صدایی به اعتراض برنخاست که هیچ، با روند حذف فرهنگی همنوا هم شدند. در سالهای اخیر، بدلشدن فیلمفارسی به پدیدهای تاریخی امکان نگاهی آکادمیک و عینیتر به آن را فراهم آورده اما هنوز هم موانع پیشرو کم نیستند. از رسوبات نگاه ایدئولوژیزده سالیان پیش به نقد و تاریخنگاریگرفته تا دشواریهای اقتصادی روزنامهنگاری و نقد که وقتگذاشتن روی کار پرزحمت و بیاجر و ارجی چون پژوهش را برای نویسندگان جوانتر ناممکن ساخته و برای آنان چارهای جز پذیرش گفتههای پیشینیان و تکرار آن باقی نمیگذارد.
دو شنبه 3 مرداد 1401
کد مطلب :
166802
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/kRJrJ
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved