تقویم/ سالمرگ/ خسرو خوبان

آن صدای جادویی بی‌تکرار، آن مدل موهای لخت و پریشان و حرکات ناموزون دست‌ها، از خسرو شکیبایی بازیگری متفاوت، کاریزماتیک و دوست داشتنی ساخته بود. حتی حالا بعد از گذشت 14سال از نبودنش، همچنان یاد و خاطرش در سینمای ایران زنده است. هنرمندی که ایفای نقش در ۴۰ فیلم سینمایی را در کارنامه حرفه‌ای خود دارد، صدایش با اشعار معروف گره‌ خورده و برای بسیاری از ما خاطره‌ساز است.
«هامون» سینمای ایران از نسل بازیگرانی است که فقط و فقط، با تکیه بر توانایی‌ها و ظرفیت‌های فردی و هنر ذاتی‌شان وارد این عرصه شدند و با همراهی دست تقدیر یا هر تعبیر دیگری، بر صدر نشستندو قدر دیدند. شکیبایی اگر‌چه خاک صحنه خورده و پیش از آشنایی با داریوش مهرجویی و خلق «هامون»، 7 فیلم در کارنامه‌اش ثبت کرده بود، اما کاراکتر حمید هامون، با آن شیدایی، شوریدگی و عصیان، همچون انقلابی در سینمای ایران و بازی‌های او بود. فیلمی که گویی هنوز و بی‌تردید همیشه در یادآوری نام شکیبایی، با او و خاطره‌اش گره خورده و پیوندی ناگسستنی دارد. شکیبایی غیراز «هامون»، رُل یک کم نداشت و هر بار یک غافلگیری برای لذت بردن تماشاگرش رو می‌کرد؛ چنان‌که در «کاغذ بی‌خط»، «اتوبوس شب»، «کیمیا»، «سارا» و حتی سریال‌های تلویزیونی «مدرس»، «روزی روزگاری»، «تفنگ سر پر» و «خانه سبز». او حتی در فیلم‌هایی که حضوری گذری و کوتاه داشت مثل «عاشقانه»، «مزاحم»، «حکم»، «چه‌کسی امیر را کشت»، «رئیس»، «شب» و «دلشکسته» چنان آمده و رفته که دقایق حضور سحرانگیزش در لحظه لحظه فیلم متبلور و ماندگار شده است. خسروی سینمای ایران در 28تیرماه 1387در سن 64سالگی دار فانی را وداع گفت اما ستاره بازیگری او همچنان در آسمان سینما درخشان است.