سرمایه‌های ناپیدا در اقتصاد دیجیتال

سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، با اشاره به برخی مشکلات و چالش‌های شرکت‌های دانش بنیان، گفت: یکی از موضوعات مهم در زمینه فعالیت شرکت‌های دانش‌بنیان مربوط به مفهوم دارایی‌های نامشهود این شرکت‌هاست که هنوز در اقتصاد ایران درک کاملی از این موضوع وجود ندارد. او افزود: شرکت دانش‌بنیانی که برای دریافت تسهیلات به بانک مراجعه می‌کند، بانک‌ها بدون توجه به دارایی دانشی این شرکت‌ها در مقابل، درخواست وثیقه ملکی می‌کنند، در هیچ کجای دنیا یک شرکت دانش‌بنیانی امکان ارائه چنین وثیقه‌ای ندارد، چون دارایی این شرکت‌ها نیروهای متخصص هستند که در واقع نامشهودند.
نظام سنتی اعتباری در ایران و به‌ویژه در شبکه بانکی باعث شده تا بسیاری از کارآفرینان و سرمایه‌گذاران اقتصاد دیجیتال از دریافت اعتبار و تسهیلات مبتنی بر سرمایه‌های ناپیدا یا همان دارایی‌های نامشهود بی‌بهره بمانند زیرا مبنای دادن اعتبار و تسهیلات همچنان بر قرارداد بانکی به شیوه سنتی و به وثیقه گرفتن زمین و مستغلات یا دارایی‌های مشهود نظیر ماشین  و تجهیزات است. حال آنکه در دنیای امروز حتی یک نشان تجاری یا همان برند برای گرفتن اعتبار کفایت می‌کند. حالا پرسش این است که آیا نظام بانکی می‌تواند براساس دارایی‌های نامشهود اقدام به سنجش سرمایه‌های ناپیدای شرکت‌های فعال حوزه اقتصاد دیجیتال کند؟ البته باید نگرانی بحران اعتباری ناشی از فشار به بانک‌ها بود همچنان که در دنیا همچنین تجربه تلخی ثبت شده اما این تجربه تلخ جهانی باعث سد راه بر سر بازیگران اقتصاد دیجیتال از مسیر بانک‌ها و صندوق‌های تامین اعتبار نشده بلکه آنها درصدد بستن راه‌های انحرافی و بازگذاشتن راه‌های بهتر برآمدند.