حس خوب ملکه فوتسال آسیا بودن

نرگس قوی‌زری:

همه اعضای تیم ملی فوتسال بانوان با قهرمانی شیرینی که برای کشورمان کسب کردند «چهره خوش‌حال هفته» هستند اما ما با دونفر از اعضای این تیم، «فاطمه اعتدادی» و «سارا شیربیگی» که با 9 گل زده در این مسابقات عنوان «خانم‌گل» را هم کسب کردند به نمایندگی از دیگر اعضای تیم در شرایطی که هنوز به کشور بازنگشته بودند و عرق مسابقات‌شان خشک نشده بود و مزه قهرمانی زیر دندانشان بود، گفت و گو کردیم. آنقدر حس تیمی و همکاری در وجودشان هست که در پاسخ‌های شان هم کمتر از خودشان حرف می‌زنند بیشتر از جانب تیم و هم تیمی‌های شان سخن گفتند. روحیه‌ای که قطعا در قهرمانی‌شان نقش مهمی داشته است.

 حتما می‌دانید که لقب «ملکه فوتسال آسیا» را به شما داده‌اند. با شنیدن این لقب چه حسی داشتید؟

سارا:‌ «ملکه فوتسال آسیا» بودن حس خوبی است. حس خوبی است که با این اسم از ما یاد می‌کنند و به این عنوان درباره ما حرف زده‌اند.
فاطمه: باعث خوشحالی همه ما بود و خیلی جالب بود. به همه بچه‌ها خیلی چسبید و همگی خوشحال شدیم.

بهترین و زیباترین توصیفی که تا به حال درباره‌تان شده یا زیباترین لقبی که به شما داده شده چه بوده؟

سارا:‌ دیگران اغلب من را «خانم گل» صدا می‌زنند. به من می‌گویند سارای خانم گل. چون سه سال هم در ایران خانم گل شدم. به هر کس می‌رسم همیشه به من می‌گویند خانم گل. می‌گویند بوی گل می‌دهی.  
فاطمه: امسال به من در ای‌.اف.سی لقب «ماشین گل‌زنی ایران» داده‌شد و خیلی کیف کردم بابت این لقب.

خانم گل شدن در آسیا چه لذتی دارد؟

سارا:‌ تجربه‌اش را در لیگ برتر داشتم و در ایران هم با وجود بازیکنان قوی لیگ به دست آوردن این عنوان کار ساده ای نیست و حس خوبی دارد اما در آسیا خانم گل شدن خیلی حس بهتری است.
فاطمه:خانم‌گل شدن حس خوبی دارد اما بالاتر از آن حسی است که ما از قهرمانی گرفتیم و آنقدر این حس شیرینی دارد که انگار هنوز نمی‌دانیم چه کار کرده‌ایم. فقط بی‌اندازه خوشحال هستیم و هیچکس نمی‌تواند حسی را که داریم درک کند. حسی داریم که قابل وصف نیست.

قهرمانی در این دوره شیرین‌تر بود یا قهرمانی در دوره اول؟

سارا: بار اول که قهرمان شدیم واقعا انتظارش را نداشتیم. برای همین خیلی خوشحال بودیم و حس می‌کردیم کاری کردیم که فوتسال ما در دنیا مطرح شد اما امسال شرایط ما سخت تر بود و همه مردم انتظارشان خیلی بالاتر رفته بود. همه از ما قهرمانی می‌خواستند و در زمین مرتب با خودمان تکرار می‌کردیم که باید این بازی را ببریم؛ چون همه منتظر شنیدن این خبر هستند. این انتظار مردم برای ما کمی استرس داشت اما قهرمانی را لذت بخش‌تر کرد. ضمن اینکه تیم‌ها خیلی قوی‌تر بودند و ما با کادر کامل و با امکاناتی که از قبل برایمان فراهم کرده‌بودند، با آمادگی به این مسابقات رفتیم و آنقدر خوب درخشیدیم و خوب بازی کردیم که با اقتدار قهرمان شدیم. همین اقتدار  لذت برد را دو چندان کرد.
فاطمه: واقعیت این است که قهرمانی امسال حس دیگری دارد. دوره پیش هم خیلی خوشحال شدیم اما امسال چیز دیگری است. به همه حریفان نشان دادیم که آمده ایم قهرمان شویم. بنابراین مقتدرانه و با شخصیت بالاتری قهرمان شدیم. به همین دلیل خیلی به ما چسبید؛ چون حمایت‌ها هم خیلی بیشتر شده بود؛ هم  از جانب مردم و هم رسانه‌ها. همین‌ها انگیزه ای شد که برویم و حق‌مان را بگیریم که لطف خدا شامل حال همه ما شد و توانستیم برای دومین بار ثابت کنیم که می‌توانیم قهرمان آسیا شویم.



در بین پیام‌های تبریکی که دریافت کردید به ویژه  از طرف چهره‌های سرشناس و مسئولان، پیام تبریک چه کسی بیش از همه برایتان مهم بود و پسندیدید؟

سارا:‌ واقعا از تبریک‌ها و انرژی مثبت‌های همه انرژی می‌گرفتیم. شاید پیش ما نبودند ولی انرژی‌هایی که به ما  می‌دادند خیلی کمک‌مان  می‌کرد. الان هم از اینکه صفحه اول روزنامه‌ها به ما اختصاص داده شده، از پیام تبریک هنرمندان، رئیس جمهور و همه مردم خوشحالم. اینکه به ما افتخار می‌کنند باعث خوشحالی ماست.
فاطمه: تمام هنرمندان و مسئولان و مردم خیلی به همه ما لطف داشتند اما وقتی رئیس جمهور به ما تبریک گفتند خیلی احساس غرور کردم و خوشحال شدم.

خوشحال‌ترین عضو تیم‌تان چه کسی است؟

سارا:‌ خوشحالترین آدم را نمی‌توانم انتخاب کنم. الان همه خوشحالیم آنقدر خوشحال که نمی‌توانم بگویم چون من خانم گل هستم خیلی خوشحالم. نه!‌ الان این خوشحالی مال همه ماست.
فاطمه: تک تک ما خوشحال هستیم هر کدام مان به نوعی. به هر کدام از بچه‌ها که نگاه می‌کنم همه خوشحال هستند.

برای شادی بعد از گل چه می‌کنید؟ عادت خاصی دارید و از قبل  به آن فکر می‌کنید یا نه هر چه پیش آمد؟

سارا:‌ هیچ حرکت ویژه ای برای شادی بعد از گل ندارم. آن قدر که خیلی‌ها به من می‌گویند وقتی گل می‌زنی انگار ناراحتی. یا شاید هم آنقدر گل زده‌ای که دیگر اشباع شده‌ای و برایت عادی است که هیچ کاری نمی‎کنی. من به خوشحالی بعد از گل نه فکر می‌کنم و نه برایش کاری می‌کنم.  هرکاری که در آن لحظه به نظرم بیاید که می‌توانم شادی‌ام را با بقیه بچه‌ها تقسیم کنم انجام می‌دهم اما اغلب کار خاصی نمی‌کنم.
فاطمه: برنامه خاصی برای شادی بعد از گل ندارم اما امسال چون  خانم ملمولی مصدوم شد و نتوانست همراه ما و تیم باشد، وقتی یکی از گل‌هایم را زدم، شماره او را نشان دادم و دوست داشتم بداند که به یادش هستیم و خوشحالی مان را با او قسمت می‌کنیم ؛جایش خیلی خالی بود.



می‌دانید که مردم را چقدر خوشحال کردید؟

فاطمه: واقعا فراتر از انتظار است خوشحالی مردم. وقتی خوشحالی مردم و خانواده‌های‌مان و عکس‌العمل‌ها را می‌بینیم، حس می‌کنیم که خودمان هنوز به آن درک نرسیدیم که متوجه شویم چه قدم بزرگی برداشته ایم و چه کار بزرگی کرده‌ایم. ولی می‌دانستیم که با این کار خیلی چیزها عوض می‌شود و امیدواریم از این به بعد فوتسال بانوان ایران خیلی بهتر از قبل روی خوشی، حمایت، دیده شدن و توجه را ببیند.

آینده زندگی حرفه‌ای تان را چطور می‌بینید و چه هدفی دارید؟

سارا:‌ آینده زندگی ما در همین راهی است که انتخاب کرده‌ایم. سخت است که بگویم آینده زندگی‌ام از ورزش جداست یا سال آینده دیگر در این تیم نیستم. واقعا کسی که وارد ورزش می‌شود آینده‌اش را از همان اول انتخاب کرده و مطمئنا آینده من هم در ورزش است؛ در فوتسال است. الان که بازیکن هستم اما در آینده معلوم نیست و فعلا تصمیمی در این باره نگرفته‌ام.
فاطمه: مطمئنا یکی از هدف‌هایم قهرمانی در آسیا و خانم گل شدن بود. اما یکی از مهمترین آرزوهایم این است که تیم ملی فوتسال بانوان در رنکینگ جهانی قرار بگیرد و برود روی سکو تا بتوانیم بین سه تیم برتر دنیا باشیم. امیدوارم با حمایت‌هایی که می‌شود این اتفاق در سال‌های آینده رخ بدهد. چون واقعا پتانسیل آن را داریم.