از تیم ملی خداحافظی نکرده‌ام
زهرا قنبری باز هم خانم گل فوتبال ایران شد. او درباره مشکلات لیگ زنان به همشهری می‌گوید: اگر مردان شرایط ما را داشتند، یک نیم‌فصل هم دوام نمی‌آوردند
لیلی خرسند
14دوره از برگزاری لیگ برتر فوتبال زنان گذشت اما هنوز خیلی‌ها این لیگ را حرفه‌ای نمی‌دانند. حضور تیم‌های ضعیف و اعمال قوانین من‌درآوردی، بازی‌های نه‌چندان دلچسب و... دلایلی است که برای غیرحرفه‌ای بودن لیگ می‌آورند اما از نظر زهرا قنبری، مهم‌ترین چیزی که فوتبال زنان را عقب نگه داشته، دیده نشدن است. فوتبال زنان نه‌تنها پخش تلویزیونی ندارد بلکه برخلاف دیگر رشته‌های زنان از پخش در شبکه‌های اینترنتی هم محروم است. قنبری این فصل برای سومین بار بهترین گلزن لیگ شد. او که برای خاتون بم تیم قهرمان لیگ بازی می‌کرد، 39گل زد.
2 اتفاق خوب برایتان افتاد؛ هم تیم قهرمان شد وهم خانم گل شدید.
بهتر از این نمی‌شد؛ خدا را شکر. ما در شرایط متفاوتی قهرمان شدیم. لیگ پرفشار و طولانی بود و برای رسیدن به این قهرمانی باید خیلی تلاش می‌کردیم. به‌خاطر بازی‌های تیم ملی، برگزاری لیگ با وقفه‌هایی همراه بود و همین شرایط را سخت کرد.
در شروع فکر می‌کردید لیگ پایان خوشی داشته باشد؟
از تیمی که قهرمانی‌های زیاد دارد، توقعات بالا می‌رود. سال پیش تیم بم نبودم ولی در شروع فصل همدل شدیم که به جز قهرمانی به چیز دیگری فکر نکنیم. روزهای سختی داشتیم ولی تلاش زیادی کردیم تا به نتیجه‌ای که می‌خواهیم برسیم. دوست داشتم بازیکن تأثیرگذاری در تیم باشم و به‌عنوان‌های فردی برسم که رسیدم.
چند تیم ضعیف در لیگ بودند که بازی با آنها خیلی جدول گلزنان را بالا و پایین و رقابت را سخت می‌کرد.
3تیم مقابل ما بازی نکردند. سارگل بوشهر که از نیم‌فصل دوم از جدول خارج شد اما تیم‌های سنندج و نیشابور حاضر نشدند با ما بازی کنند ولی با تیم‌های دیگر بازی کردند. بازی نکردن این تیم‌ها هم روی کار تیمی بقیه تیم‌ها تأثیر می‌گذاشت و هم یک‌دفعه گلزنان را به هم نزدیک می‌کرد. قبل از بازی حساس با شهرداری سیرجان ما یک بازی انجام ندادیم و روی کار تیمی ما تأثیر منفی گذاشت.
بازی نکردن این تیم‌ها قانونی است؟
هر تیم طبق قانون می‌تواند یک بازی انجام ندهد. به‌خاطر مشکلات مالی که بعضی از تیم‌ها دارند، این قانون را گذاشته‌اند. به هرحال هزینه‌ها بالاست و بیشتر تیم‌هایی که انتهای جدول هستند از این قانون استفاده می‌کنند. من موافق این قانون نیستم و لیگ را از حرفه‌ای بودن دور می‌کند. می‌دانم شرایط برای بعضی از تیم‌ها سخت است اما بهتر است این قوانین را بردارند.
چه اصراری به حضور این تیم‌ها در لیگ است؟ با حضور تیم‌هایی که شرایط مالی مناسب ندارند کیفیت لیگ هم پایین می‌آید.
امسال کیفیت لیگ بهتر از سال‌های قبل بود و تیم‌ها خوب شده بودند. چه تیم‌هایی که انتهای جدول بودند چه تیم‌های سوم چهارم به پایین بازی‌های خوبی انجام دادند. مسئله این است که این تیم‌ها از نظر مالی تحت فشار هستند وگرنه بازیکنان خیلی خوبی دارند. حتی تیم شهرکرد بازی‌های خوبی مقابل ما انجام داد. تیم نیشابور نیم‌فصل اول تفاضل گل می‌داد اما در نیم‌فصل دوم ما به سختی آنها را شکست دادیم. این تیم‌ها باید حمایت شوند که نمی‌شوند.
شرایط تیم بم چطور است؟ در حد قهرمانی از این تیم حمایت می‌شود؟
اگر بخواهیم این تیم را با دیگر تیم‌های حاضر در لیگ زنان مقایسه کنیم، باید بگویم مجموعه خاتون حرفه‌ای است. همه شرایط را برای قهرمان شدن تیم فراهم کرده‌اند.
دستمزدها هم حرفه‌ای است؟
نمی‌دانم باشگاه‌های دیگر چقدر می‌دهند و نمی‌توانم بگویم ما بهتر می‌گیریم یا بقیه. اما تفاوت دستمزدهای ما با فوتبال مردان زمین تا آسمان است.
بیشتر کسانی که فوتبال زنان را دنبال می‌کنند، معتقدند که کیفیت فوتبال مردان خیلی بالاتر است و باید هم دستمزدهاشان با زنان متفاوت باشد.
ما توقع نداریم به اندازه مردان پول بگیریم ولی توقع داریم که فاصله کمتر شود. فوتبال مردان پخش مستقیم می‌شود، رسانه‌ها حمایت‌شان می‌کنند و اسپانسر دارند. در کشورهای دیگر تلاش بر این است که دستمزد زنان و مردان برابر شود نه اینکه کم شود. حرف ما این است که ما هم مثل مردان حرفه‌‌مان فوتبال است و همه وقتمان را برای تمرین و بازی می‌گذاریم و باید درآمد خوبی داشته باشیم. اگر واقع‌بین باشیم تأیید می‌کنیم که پولی که به زنان می‌دهند خیلی کمتر از حقشان است.
و شرایطی که شما بازی و تمرین می‌‌کنید سخت‌تر است.
دقیقا. امسال بیشتر بازی‌های ما عصر بود و از بازی‌هایی که 10صبح انجام می‌‌دادیم رها شدیم. اگر یک بازیکن مرد به جای بازیکنان زن بود، نمی‌توانست یک نیم‌فصل هم دوام بیاورد. عشق به فوتبال است که ما را مجبور می‌کند بازی کنیم وگرنه در شرایطی که ما داریم کسی حاضر نیست به بازی ادامه بدهد. درست است فوتبال زنان و مردان را نمی‌شود مقایسه کرد ولی ما هم مثل آنها صددرصد وقتمان را برای فوتبال می‌گذاریم، پس چرا باید فاصله‌ها اینقدر زیاد باشد؟ همین پخش تلویزیونی را از فوتبال مردان بگیرند، دیگر کسی آنها را نمی‌شناسد. بیرانوند یک پنالتی از رونالدو گرفت همه کارش را دیدند و معروف شد. بازی‌های مهدی طارمی اگر از تلویزیون پخش نمی‌شد، کسی او را می‌شناخت؟ بازی‌های ما حتی از اپلیکیشن‌ها هم پخش نمی‌شود.
امسال بازی‌های بسکتبال و والیبال زنان پخش شد ولی در فوتبال اتفاقی نیفتاد.
مشکل ما همین دیده نشدن است. یک ویدئو از شوت و لایی زدن‌های ما را که می‌بینند همه ذوق‌زده می‌شوند. چون بازی‌های ما را ندیده‌اند، فکر نمی‌کنند که ما هم بتوانیم از این کارها انجام بدهیم. اسپانسر هم وقتی می‌بیند برندش دیده نمی‌شود و نمی‌تواند برنامه‌هایش را پیاده کند، جلو نمی‌آید. اما باید دل به دریا بزنند و حمایت کنند.
سال پیش از تیم ملی رفتید. هرچند تیمی به اسم تیم ملی نداریم اما اگر دعوت شوید، برمی‌گردید؟
من از تیم ملی خداحافظی نکرده‌ام. با توجه به شرایطی که داشتم یک مدت نتوانستم به تیم کمک کنم. فعلا که هیچ برنامه‌ای برای تیم ملی وجود ندارد. امیدوارم تیم را رها نکنند و برایش برنامه بگذارند. اگر تیم ملی تشکیل شود چرا که نه، دعوت کنند می‌آیم.
