مضرات بانکداری صندوق

  خبر: مهدی غضنفری، رئیس صندوق توسعه ملی از تملک 33درصد سهام یک بانک توسعه‌ای توسط این صندوق خبر داده و می‌گوید: با این تصمیم صندوق تسهیلات و منابع خود را از کانال این بانک در اختیار متقاضیان قرار می‌دهد.
  نقد: هر چند احتمالا سکاندار صندوق ثروت بین‌نسلی توسعه ملی در ذهن خود الگویی را برای این تصمیم ترسیم کرده اما در عین حال نباید از این نکته غافل بود که تملک سهام یک بانک(احتمالا بانک‌ توسعه صادرات یا بانک صنعت و معدن) عملا صندوق توسعه ملی را از مسیر خود دور می‌کند و به سمت بنگاه‌داری و بانکداری سوق می‌دهد که این اقدام با اساسنامه و روح تصمیم بنیانگذاران صندوق، مغایرت دارد. چنان‌که در اساسنامه صندوق فقط مجوز سرمایه‌گذاری در بازارهای پولی و مالی خارجی صادر شده، حالا با تغییر ریل اخیر، این خطر وجود دارد که سهامداری و بانکداری احتمالی صندوق به ضرر همه مردم ایران تبدیل ‌شود. فراموش نکنیم که سهامداری 33درصدی در اغلب بانک‌های فعال در اقتصاد ایران با توجه به ترکیب سرمایه‌گذاران و سهامداران آنها به‌احتمال زیاد به بانکداری منجر خواهد شد. موضوعی که مخاطرات بسیاری را پیش‌روی این صندوق بین نسلی قرار می‌دهد. افزون بر این انحصار در مصارف صندوق از کانال یک بانک، در جریان رقابت بین بانکداران خدشه وارد خواهد کرد. مشکل اینجاست که منابع صندوق به حکم سیاست‌های دستوری گذشته، در حال تحلیل رفتن است و سهامداری در بانک‌ها هم راهگشا نخواهد بود زیرا نخستین خطر جدی این است که تصمیم اخیر، صندوق توسعه ملی را در گرداب مطالبات معوق فرو برد و منابع آن را به سیاه‌چاله نظام بانکی فرو ریزد.