وقتی که سرمان به کارمان باشد

سیدجواد رسولی- کارشناس رسانه

سال گذشته خبر خریداری یک باشگاه دسته پایینی فوتبال در استان مالاگای اسپانیا توسط یک ایرانی را شنیدم. بخش قابل‌توجهی از ایرانیان مقیم اسپانیا به‌خصوص آنها که از طریق تمکن مالی اقامت گرفته‌اند در شهرهای مختلف این استان زندگی می‌کنند. کسب‌وکارهای مختلفی از طریق آنها در این منطقه به راه افتاده است. رستوران، خرید و فروش ملک، ساختمان‌سازی‌ و کسب‌وکارهای مربوط به صادرات و واردات و گردشگری ازجمله این فعالیت‌هاست. اما خریدن باشگاه فوتبال از آن کارهایی است که ریسک بالایی دارد؛ به‌خصوص که فوتبال در اسپانیا اهمیت بسیار زیادی دارد. باشگاه فوتبال یک شهر، بخشی از هویت آن است. اغلب شهروندان از آن طرفداری می‌کنند و موفقیت یا شکست آن در احوال خود شهرها هم تأثیرگذار است. باشگاهی که ریاستش را یک ایرانی بر عهده گرفته نامش هست «خونتود تورمولینوس»؛ باشگاهی که متعلق است به شهر تورمولینوس در استان مالاگا. آنها سال گذشته در لیگ منطقه‌ای آندالوسیا به مسابقات پلی آف راه پیدا کردند، اما در نهایت حذف شدند و نتوانستند به دسته بالاتر صعود کنند. اما در فصل بعد (یعنی همین فصلی که تازه تمام شد) از نو شروع کردند. پیگیری مسابقات آنها را گذاشته بودم به‌عنوان یکی از کارهای آخر هفته؛ اینکه با کجا مسابقه داشته‌اند، رتبه‌شان در جدول کجاست و نتایج‌شان را چطور می‌شود تحلیل کرد. آنها این فصل قهرمان گروه خودشان شدند؛ با اقتدار و 4،3 هفته پیش از پایان. حالا تیم تورمولینوس موفق شده به دسته بالاتر برود و همراهش ارزش و اعتباری هم برای باشگاه (این بهترین نتیجه باشگاه در تاریخش از زمان تاسیس در سال1958 تا امروز بوده است) ایجاد کند.
در هفته‌ای که گذشت، یکی از مهم‌ترین خبرها فرارسیدن روز صفر شدن تعداد مرگ‌ها بر اثر ابتلا به کرونا بود. مدت‌ها بود که منتظر این روز بودیم و البته که مدت‌ها هم بود که می‌دانستیم فرامی‌رسد. وضعیت عمومی همه‌گیری در کشورمان از حدود 2ماه پیش به این طرف روند کاهشی داشت و موج جدیدی هم از راه نرسید. این خبر پس از رنج فراوانی که در 2سال‌ونیم گذشته نصیب بسیاری از ایرانیان کرد، شیرین و دلپذیر بود و البته این را هم نشان می‌داد که گاهی لازم است اگر مسئولیت کاری را بر عهده‌تان گذاشته‌اند، به جای سر و صدا و در تیترها حاضر شدن و مدام جلوی دوربین بودن و جملات عجیب صادر کردن (یاد وزیر محترم بهداشت در دولت پیشین افتادید؟)، تیم خوبی تشکیل بدهید، از همه توانتان برای باز کردن گره و رد شدن از موانع استفاده کنید، پیش از به‌دست آمدن هدف درباره‌اش فضل‌فروشی نکنید و در نهایت بگذارید نتیجه کار خودش گویای تلاش و زحمتی باشد که برای طی شدن مسیر صرف شده است. از این بابت، عملکرد تیم مسئول در واکسیناسیون و کنترل همه‌گیری در موفقیت‌شان شباهتی به موفقیت هموطنی دارد که یک باشگاه فراموش شده فوتبال در اسپانیا را دست گرفته و دارد آن را با وجود موانع و حاشیه‌های فراوان بالا می‌کشد. درست است که ابعاد این دو پروژه با یکدیگر قابل قیاس نیست، اما مسیری که مدیرانش در پیش گرفتند، کاملا شبیه هستند: کار و تلاش و دوری از حاشیه‌سازی‌ و جنجال. مسیری که به‌نظرم تنها راه‌حل مشکلات امروز ماست. کمتر حرف بزنیم و عکس بیندازیم، بیشتر سرمان به‌کار باشد و نتیجه بگیریم.