« به بچه فرصت اظهارنظر بدهید! بگذارید یک حرف پرت بزند؛ بگذارید یک استدلال غلط بکند، یک نتیجه غلط هم بگیرد و حتی تا آنجا که خسارت شکننده ندارد دنبال این نتیجه غلط برود و خودش یک تجربه به‌دست بیاورد.تجربه‌های تلخی که این بچه‌ها خودشان با اعمال حق اختیار به‌دست می‌آورند از یک کتاب نصیحت سعدی و فردوسی و لقمان بالاتر است، از یک مجموعه حدیث امامان و پیامبران بالاتر است و حتی می‌تواند از همه قرآن برای او ارزنده‌تر باشد.قرآن می‌گوید من کتاب نصیحت و هدایت هستم؛ اما برای چه کسانی؟ برای انسان انتخاب‌گر. تو با این کار (ندادن حق انتخاب به کودک) زمینه نقش قرآن را از بین می‌بری. زمینه نقش حدیث را از بین می‌بری.بچه آزاد تربیت کردن دردسر و زحمت دارد و کاری دشوار است. ممکن است کسانی بگویند «کو وقت این حرف‌ها؟ کو حوصله این حرف‌ها؟» درست می‌فرمایید. ولی اگر چنین نکنیم بعد باید بپرسیم «کو آن جوانان رشید آزاد و آزاده که بتوانند پاسدار حق و حقیقت باشند؟» اگر به بچه غذا ندهید ستمی به او رفته، اما نه ستمی بزرگ! اما اگر فضای آزاد زیستن را از او گرفتید، بزرگ‌ترین ستم را به او کرده‌اید، چرا که انسانیت او را در معرض خطر قرار داده‌اید! »
گزیده‌ای از سخنان شهید بهشتی
در کتاب «نقش آزادی در تربیت کودکان»
کودک انتخاب‌گر پرورش دهید
در همینه زمینه :
