قتل خبرنگاران؛ سیاست صهیونیست‌ها برای ایجاد رعب و وحشت

حمیدرضا بوجاریان، روزنامه‌نگار

رژیم صهیونیستی در اقدامی جنایتکارانه با هدف گرفتن سر خبرنگار شبکه الجزیره او را به شهادت رساند. این رژیم اما در ادامه جنایت خود، به مراسم تشییع شیرین ابوعاقله که در تاریخ فلسطین  طولانی‌ترین مسیر و باشکوه‌ترین مراسمی بود که برای یک شهید برگزار شده یورش برده و با ضرب و شتم تشییع‌کنندگان تلاش کرد مراسم را مختل کند، اما با مقاومت مردم این مراسم برگزار و وداع تلخی با این خبرنگار که از او به‌عنوان صدای مردم فلسطین یاد می‌شد، انجام شد. به بهانه این اقدام جنایتکارانه، با مرتضی غرقی، خبرنگار با سابقه کشورمان درباره چرایی کشتار هدفمند خبرنگاران در سرزمین‌های اشغالی گفت‌وگو کرده‌ایم.

شهادت شیرین ابوعاقله در جنین در روزهای اخیر موجی از انزجار را در افکارعمومی ایجاد کرد. قصد رژیم صهیونیستی از هدف گرفتن خبرنگاران چیست؟ 
همانطور که به‌درستی اشاره کردید شهادت ناجوانمردانه شیرین ابوعاقله، خبرنگار شبکه‌الجزیره نه نخستین مورد از قتل عامدانه خبرنگاران در سرزمین‌های اشغالی بوده و نه قطعا آخرین مورد آن است. اگر به گذشته رژیم صهیونیستی و جنایت‌های آن نگاهی بیندازیم، می‌بینیم این رژیم درگذشته جنایت‌های بسیاری را مرتکب شده است، اما به‌دلیل حضور نداشتن رسانه‌های آزاد در منطقه به‌راحتی از زیربار مسئولیت این جنایت‌ها شانه خالی کرده است. در سال‌های اخیر با توسعه شبکه‌های اجتماعی و حضور بیشتر خبرنگاران در فلسطین اشغالی شاهد انعکاس اخبار مربوط به جنایت‌ها و اقدامات ضدانسانی این رژیم در فلسطین اشغالی بوده‌ایم و رژیم صهیونیستی از این رهگذر صدمات زیادی متحمل شده است. ازاین‌رو، در سال‌های اخیر تلاش کرده است با ترور و قتل خبرنگاران و حتی فراتر از آن دانشمندان و نویسندگان مانع انتشار اخبار جنایت‌هایی شود که در سرزمین‌های اشغالی مرتکب می‌شود؛ بنابراین به‌نظرمی‌رسد سیاست ترور و قتل خبرنگاران ازسوی رژیم صهیونیستی سیاستی هدفمند برای ایجاد وحشت میان خبرنگاران و رسانه‌هاست تا از ادامه بازتاب اقدامات این رژیم در فلسطین خودداری کنند.
به‌نظر شما این سیاست می‌تواند موفق باشد؟ 
چنین سیاستی منجر به شکست خواهد شد. ما در سال‌های قبل نیز شاهد کشتارهای مشابهی بودیم، اما نه‌تنها این قتل‌ها مانع حضور خبرنگاران شجاع در منطقه نشده است، بلکه هر روز بر تعداد خبرنگارانی که به‌دنبال یافتن حقیقت هستند نیز افزوده می‌شود. حتی بعضا شاهد حضور خبرنگاران یهودی و آمریکایی هستیم که درحال تهیه گزارش‌های درست از ماجرای فلسطین هستند که این خود نشان‌دهنده شکست سیاست ترساندن خبرنگاران و ممانعت ازحضور آنان در سرزمین‌های اشغالی است.
این درست است که خبرنگاران خود را به منطقه می‌رسانند تا انجام وظیفه کنند، اما آیا سازوکاری می‌توان ایجاد کرد تا مانع چنین جنایت‌هایی شد؟ 
کشتار خبرنگاران مصداق بارز جنایت جنگی است و از این‌رو راهکارهایی نیز برای مقابله با این رویه وجود دارد. هر صنفی باید یک غیرت حرفه‌ای داشته باشد و باید با چنین نگاهی مقابل جنایت‌ رخ داده واکنش نشان داد. ازسوی دیگر، مسئله بیت‌المقدس موضوع مهمی برای خبرنگاران در جهان اسلام است و علاوه بر این، اگر مقابل چنین جنایت‌هایی به‌درستی واکنش نشان داده نشود و هزینه آن برای نظام تروریستی صهیونیستی افزایش پیدا نکند می‌تواند ادامه پیدا کند. با توجه به این موضوع، انعکاس بیشتر جنایت‌های این رژیم و پیگیری حقوقی و قانونی  می‌تواند چهره پلید این رژیم را نزد افکارعمومی روشن‌تر از قبل کند.
موضوعی که بسیاری را به تعجب واداشته، مراسم تشییع این شهید  است.  چرا  مراسم این اندازه  بازتاب داشت؟
معتقدم حضور گسترده مردم در مراسم تشییع شهید ابوعاقله، از چند جهت اهمیت دارد    . شاید بسیاری تصور می‌کردند به‌دلیل مسیحی بودن شهید، مسلمانان در سرزمین‌های اشغالی در مراسم تشییع او شرکت نمی‌کنند. ازسوی دیگر رژیم صهیونیستی شرایط امنیتی سختی را ایجاد کرده بود تا مانع حضور گسترده مردم در مراسم او شود. حتی به خانه شهید نیز حمله کرده بودند، اما در نهایت مردم فلسطین به‌دلیل حمایت از مظلوم در مراسم او حضور گسترده‌ای پیدا کردند و جنایت صهیونیست‌ها را محکوم کردند. مردم نشان دادند از کسانی که صدای آنان باشند، حمایت می‌کنند و به این دلیل به این شهید جایگاهی مقدس و نشان دادند که اجازه نمی‌دهند جنایتی مانند قتل عامدانه ابوعاقله به‌راحتی فراموش شود.
در ماجرای شهادت این شهید که تابعیتی آمریکایی - فلسطینی دارد، شاهد سکوت آمریکایی‌ها و مدعیان حقوق بشر هستیم. چرا آ نان در مقابل این جنایت ساکتند؟ 
موضوع کاملا روشن است. چون مسئله حقوق بشر، آزادی بیان و رسانه ازسوی آمریکایی‌ها تنها یک شعار است و از این الفاظ و موارد تنها در مواردی که منافع آنان را تامین کند، استفاده می‌کنند. به‌عنوان نمونه اگر یک خبرنگار یا شهروند آمریکایی در یکی از کشورهای مخالف با آمریکا دستگیر و نه کشته شود، مسئولان آمریکایی با شدت و حدت زیاد و تهدید‌های مکرر تلاش می‌کنند کشوری را که شهروند آنان را دستگیر کرده است، مجاب کنند که شهروند آمریکایی را آزاد کند، اما درمواردی که پای صهیونیست‌ها درمیان باشد، چون منافع آمریکا و صهیونیست‌ها با هم یکی است موضوع حقوق بشر و آزادی رسانه تنها در حد یک بیانیه پیگیری و از کنار آن به‌سادگی عبور می‌کنند. در گذشته شاهد بودیم که قتل عام فعالان حقوق بشر مانند راشل کوری و 57نفر دیگر چون او که شهروند آمریکا یا کشورهای غربی بودند و در دفاع از مردم فلسطین به شکل وحشیانه‌ای از سوی صهیونیست‌ها به قتل رسیدند با سکوت مجامع بین‌المللی روبه‌رو شد و آمریکا و مدعیان حقوق بشر در این‌باره جز سکوت اقدامی دیگر انجام ندادند. این رفتارها نشان‌دهنده استانداردهای دوگانه غربی‌ها در موضوع حقوق بشر است و نمی‌توان امیدوار به رعایت آن از سوی این کشورها و پیگیری جنایت رخ داده بود.