کتابی برای جدی گرفتن رمان

رمان از قالب‌های هنری مهمی است که در ایران کمتر بدان توجه شده و شاید بیشتر به‌عنوان ابزاری برای فراغت و رفع سرگرمی بدان نگریسته شده است. این در حالی است که متفکران بزرگی در جهان اندیشه‌های خود را در غالب رمان عرضه کرده‌اند و اندیشه‌های بسیاری نیز در جوامع در قالب رمان‌ها بسط یافته‌اند. از این‌رو توجه نظری به مسئله رمان امری مهم می‌نماید. بر این اساس کتاب «نظریه‌های رمان» اثری قابل‌توجه است. این اثر 2هدف مشخص را دنبال می‌کند: ۱. بررسی تاریخ پیدایش و تحول رمان، و ۲. شناساندن فنون به‌کار رفته در نگارش رمان از بدو پیدایش آن تاکنون. البته آنطور که مترجم در مقدمه آورده است هدف نخست با دیدگاهی تاریخ‌نگارانه نبوده است و هیچ‌یک از نویسندگان بخش‌های مختلف کتاب صرفاً حقایق تاریخ را درباره رمان ذکر نکرده‌اند و این مسئله همیشه بخش از بحثی تحلیلی درباره فرایند تکوین رمان است. نظریه‌های رمان/ دارای ۹ بخش است که هر کدام از آن را نویسنده‌ای نگاشته و با ترجمه حسن پاینده از سوی انتشارات نیلوفر در دسترس است؛ بخش نخست این اثر با عنوان «طلوع رمان» اثر ایان وات، بخش دوم «نظریه رمان» اثر جان هلپرین، بخش سوم «رئالیسم و رمان معاصر» تألیف ریموند ویلیامز، بخش چهارم «رمان قرن بیستم» اثر دیوید دیچز و جان استلوردی و... .