قابل‌توجه کارشناسان تلویزیونی و مدرسان فوتبال؛ سبک فوتبال انگلیس دیگر براساس بازی هوایی نیست. همین الان در لیگ برتر تیم‌های چلسی، منچسترسیتی، منچستریونایتد، لیورپول، لستر، آرسنال وخیلی از تیم‌های دیگر سبک‌های کاملا متفاوتی را از فوتبال به نمایش می‌گذارند. مخلوطی از این سبک‌ها در تیم ملی هم دیده می‌شود اما با همه اینها گرت ساوث‌گیت سبک خاصی ندارد. پرستاره‌ترین تیم ملی انگلیس در تاریخ گاهی با 3مدافع مرکزی و در اغلب موارد با سیستم 1-3-2-4 به میدان می‌رود. انگلیس در حال حاضر ستاره‌های پابه‌توپ زیادی در خط حمله و هافبک دارد؛ رحیم استرلینگ، فیل فودن، ماونت، جک گریلیش، ساکا و خود هری کین که برخلاف قد بلندش، روی زمین تبحر بیشتری دارد. مدافعان بلندقد ساوث‌گیت در ضربات کرنر خاطرات برتری هوایی فوتبال انگلیس بر رقبا را زنده می‌کنند.
گرت ساوث‌گیت وقتی در کریستال‌پالاس بازی می‌کرد به نورد مشهور شد چون لحن و صدایش شبیه دنیس نوردن، گوینده رادیویی بود. او نه سبک خاصی دارد و نه لقب ویژه دیگری. یک آدم و مربی کاملا معمولی است. درمجموع در 2تیم مربیگری کرده، یکی در میدلزبورو و از سال2016 در تیم ملی انگلیس. او یک‌بار با تیم ملی به نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا در نخستین دوره این مسابقات راه یافته و سوم شده و یک‌بار تا نیمه‌نهایی جام‌جهانی2018 پیش رفته و به مقام چهارمی رسیده. در تابستان امسال هم در فینال یورو در ضربات پنالتی مغلوب ایتالیا شد. او 70بار تیم ملی انگلیس را هدایت کرده که حاصل آن 46برد، 14تساوی و 10باخت است؛ میانگین 65.7امتیاز در هر بازی. او در تیم ملی زیر 21سال میانگین 0.73امتیاز در هر مسابقه داشت.
انگلیس یا همان مخترع فوتبال مدرن هم مثل تیم ملی ولز نخستین بازی ملی تاریخش را برابر اسکاتلند برگزار کرده و به نتیجه‌ای بهتر از تساوی بدون گل نرسیده است. تیم ملی انگلیس در 30نوامبر امسال و دقیقا یک‌روز پس از دیدار ایران و آمریکا 150ساله می‌شود. انگلیسی‌ها ترجیح می‌دهند اسکاتلند از پلی‌آف اروپا بالا نیاید چون اسکاتلند در کنار آلمان بزرگ‌ترین دشمن فوتبالی انگلیس محسوب می‌شود.
غیر از قهرمانی سال1966 که در خانه به‌دست آمد، بهترین عنوانی که مخترعان فوتبال مدرن در جام‌جهانی به‌دست آورده‌اند، 2مقام چهارمی در سال‌های 1990 و 2018 است. انگلیس تنها 16بار در جام‌جهانی حضور داشته و این هفدهمین حضور آنهاست. سه‌شیرها در سال‌های اولیه یعنی 1930 تا 1938 غایب بودند و حتی در فیفا هم عضویت نداشتند. انگلیسی‌ها اولین‌بار در سال1950 در مسابقات شرکت کردند. 2 دوره پشت‌سرهم در سال‌های 1974 و 1978 هم نتوانستند به جام‌جهانی راه یابند و این اتفاق در سال1994 هم برای‌شان رخ داد.
آمار تعداد بازی انگلیسی‌ها در ادوار جام‌های جهانی هم تعریفی ندارد و سه‌شیرها تنها 69بار در مرحله نهایی این رقابت‌ها به میدان رفته که 29برد، 21تساوی و 19باخت دستاورد آنها بوده؛ 91گل زده و 63گل خورده. وضعیت آنها در جام ملت‌های اروپا و یورو هم تعریفی ندارد و تنها یک نایب‌قهرمانی و 2عنوان سومی در کارنامه تیم ملی انگلیس دیده می‌شود. تیم کم‌افتخار اما ریشه‌دار انگلیس هم‌اکنون حتی بالاتر از فرانسه و پرتغال پرستاره‌ترین تیم جهان است. از میان بازیکنانی که اخیرا دعوت شده‌اند تنها جود بلینگام (دورتموند)، توموری (میلان) و تامی آبراهام (آاس‌رم) خارج از لیگ برتر بازی می‌کنند و همگی در لیگ داخلی اشتغال دارند.
هری کین که در همین فیفادی با گلزنی به سوئیس تعداد گل‌های ملی‌اش را به عدد49 و برابر با بابی چارلتون کبیر رساند، با 4گل دیگر به رکورد وین رونی که بهترین گلزن تاریخ تیم ملی است می‌رسد. رونی در 120بازی این تعداد گل را به ثمر رسانده و کین در 69بازی.
آشنایی با حریفان ایران/انگلیس/سه‌شیرها
در همینه زمینه :
