خردم را بیفزا

دعای روز سوم‌ماه مبارک رمضان: خدایا در این‌ماه به من تیزهوشی و بیداری عنایت فرما و از بی‌خردی و اشتباه دور‌ساز و از هر چیزی که در این‌ماه نازل می‌کنی، برایم بهره‌ای قرار بده به حق بخشش خودت، ‌ای بخشنده‌ترین بخشندگان.
عقل و خرد، زینت انسان و سرمایه زندگی و بندگی است. ذهنی که دور از آشفتگی‌ها، پریشانی‌ها و غبارهای جهل و خرافات است، آمادگی بهتر و بیشتری برای دریافت حقایق و پذیرش پند و حکمت دارد‌. حافظه، هوش، ذکاوت، تیزرایی و..‌. از روزی‌های پروردگار است که هم شکری واجب دارد و هم تکلیف انسان را سنگین می‌کند. چگونه می‌توان دارای ذهن روشن و آگاهی مستمر بود؟ این روزی را خدا می‌دهد اما زمینه‌سازی لازم است. ایمان، بصیرت می‌آ‌ورد، تقوا، روشن‌بینی می‌دهد، خداترسی، نورانیت دل و صفای باطن می‌بخشد. دوری از «سفاهت» و «تمویه»، دومین خواسته در این روز است. «سفاهت» در بی‌خردی نهفته است. بی‌خردی در رفتار و گفتار، عمل و اندیشه، دخل و خرج و... «تمویه» یا همان نیرنگ و ظاهرسازی نیز در سوء‌استفاده از خرد، معنا می‌شود. مؤمن عاقل از خدا می‌خواهد که از این دو دام بدنام (سفاهت و تمویه) دورش سازد و زندگی در سایه عقل و هوش و بصیرت ارزانی‌اش کند. در زیر این آسمان، دست‌های بسیاری به طلب، به درگاه خدا بلند است. مؤمن، در هرچه قناعت کند، در «طلب خیر»، آن هم از سرچشمه خیر و منبع فیض (اللّه) قانع نیست و می‌خواهد که در هر خیری که خدا نازل می‌کند، بهره و نصیبی داشته باشد. وقتی طرف خواسته ما، خداوند است که دریای جود و بخشش است، بزرگی او اقتضای آن را دارد که حاجت بزرگ نیز از او بطلبیم. آثار و برکات روزه، از خیرهای الهی به‌شمار می‌رود و باید از خدا خواست تا روزه‌ها چنین دستاوردهایی داشته باشند.خداوند، کریم روزگاران و فیاض مطلق است و فراتر از کرم و برتر از بخشش او وجود ندارد.(استاد جواد محدثی)