شهر تک نفره

قوانین بعضاً سختگیرانه و سنت‌های عجیب و نامتعارف، مختص شهر لانگیربین در کشور نروژ نیست. برخی شهرهای جهان از این نظر با هم رقابت تنگاتنگی دارند و گویی شهرت را در وضع قوانین خاص یا اجرای سنت‌های ویژه می‌جویند. نمونه شهرهایی از این دست در نقاط مختلف دنیا کم نیست، اما مردم برخی شهرهای دیگری به‌طور ذاتی و به‌واسطه جبر جغرافیایی از سبک زندگی منحصر‌به‌فردی پیروی می‌کنند که برخی از آنها ریشه در خرافه هم دارند. مثل ساکنان شهری در مکزیک که معتقدند آدم‌های فضایی در شهرشان رخنه کرده‌اند و بیشتر نمادهای این شهر شبیه سفینه‌های فضایی ساخته شده یا شهر کوچکی در آمریکا که همه ساکنانش براساس یک باور خرافه‌ای شهر را ترک کرده‌اند و هم‌اکنون یک ساکن بیشتر ندارد.

شفیلد – استرالیا؛ پایتخت نقاشی دیواری

در دهه 1980میلادی بود که ساکنان بومی شهر شفیلد در استرالیا یک انجمن گردشگری تشکیل دادند و کمپینی هم برای نقاشی دیواری راه انداختند. کمپین حمایت از نقاشی‌های دیواری آرام‌آرام جان گرفت و در این بازه زمانی نسبتاً کوتاه به یک تشکل مهم و تأثیرگذار در این شهر بدل شده است. هم‌اکنون بیش از 60نقاشی دیواری شامل صحنه‌های تاریخی روی دیوارهای این شهر نقش بسته و بومیان شفیلد معتقدند با وجود این حجم از نقاشی‌های دیواری، این شهر به یک کتاب داستان دیواری بدل شده است. شهرت نقاشی‌های دیواری شفیلد از مرزهای استرالیا فراتر رفته و هر سال حدود 200هزار گردشگر خارجی از این شهر دیدن می‌کنند؛ درحالی‌که جمعیت شهر شفیلد کمتر از هزار نفر است. شفیلد هم‌اکنون به‌عنوان پایتخت نقاشی دیواری جهان شناخته می‌شود و جشنواره بین‌المللی نقاشی‌های دیواری معمولاً در این شهر برگزار می‌شود.

روزول – آمریکا؛ شهر آدم‌های فضایی

ساکنان این شهر براساس یک افسانه قدیمی زندگی می‌کنند. طبق این باور که صحت و سقم آن بر کسی ثابت نشده، در تابستان سال 1947یک سفینه فضایی در روزول سقوط کرده و این اتفاق سرنوشت شهر را برای همیشه تغییر داده است. عده‌ای دیگر مدعی شده‌اند که آن سال یک سفینه در این منطقه فرود آمده، بیگانگان سوار آن دستگیر شدند و ارتش برای لاپوشانی قضیه وارد عمل شده است. شایعه حضور آدم‌های فضایی در این شهر به اندازه‌ای جدی شده که شعبه مک‌دونالد و بسیاری از فروشگاه‌های بزرگ را به شکل بشقاب پرنده ساخته‌اند. موزه و مرکز تحقیقات بین‌المللی هم برای سفینه‌های فضایی و موجودات کره‌های دیگر در همین شهر تأسیس شده است. روزول هم‌اکنون به‌عنوان مقر آدم‌های فضایی شناخته می‌شود و هر سال میلیون‌ها نفر توریست از این شهر دیدن می‌کنند.

سوپیلین – استونی؛ شهرنشینی با طعم سوپ

تصورکنید از قدم زدن در شهری که همه خیابان‌هایش با مواد غذایی نامگذاری شده چه احساسی پیدا می‌کنید. شهر سوپیلین در استونی چنین ویژگی عجیبی دارد و نام مواد غذایی مثل نخود، لوبیا، سیب‌زمینی و... روی سر در خیابان‌ها دیده می‌شود. به همین‌خاطر سوپیلین را به‌عنوان شهر سوپ می‌شناسند و این موضوع یک شهرت جهانی را برای این شهر به ارمغان آورده است. سوپیلین در همسایگی شهر تارتو و شهر دیگری که در طول تاریخ یخ‌زده قرار دارد و قدم زدن در خیابان‌های این شهر با تصور خوردن یک کاسه سوپ داغ حس خوبی به گردشگران خارجی می‌دهد. سوپیلین مملو از خانه‌های چوبی کوتاهی است که مثل محله‌های فقیرنشین قرن 19میلادی کنار هم قرار گرفته‌اند. طبیعی است که سوپ غذای سنتی مردم این شهر باشد.

شهر تامِس – چین؛ کپی برابر اصل

چینی‌ها در تقلید و کپی‌برداری از محصولات خارجی به‌خصوص کالاهای آمریکایی تبحر زیادی دارند و این رویه را در شهرسازی هم در پیش گرفته‌اند. شهر تامِس دقیقاً با چنین ذهنیتی ساخته شده؛ یعنی کپی‌برداری از شهرهای آمریکایی و انگلیسی و استفاده از المان‌هایی که اساساً جایی در فرهنگ چینی ندارد. دلیل شهرت و آوازه این شهر که در حومه شانگهای قرار دارد، کپی‌برداری درست و حسابی از شهرهای اروپایی با خیابان‌های سنگفرش شده و باجه‌های تلفن قرمز رنگ است. حتی فروشگاه‌ها و مراکز خرید این شهر هم از الگوهای آمریکایی و انگلیسی پیروی می‌کنند. در شهر تامس می‌توانید از فروشگاه‌های مشابه انگلیس، چیپس تهیه و میل کنید یا کنار مجسمه‌های جیمزباند و هری‌پاتر عکس یادگاری بگیرید. چینی‌ها در این یک فقره هم ثابت کرد‌ه‌اند که کپی‌کارهای خوبی هستند.

الیستا – روسیه؛ شهر مورد علاقه شطرنج بازان

الیستا که به شهر شطرنج جهان معروف شده از برخی جهات یک شهر منحصربه‌فرد است و بیشتر کسانی که با شطرنج سروکار دارند دست‌کم برای یک‌بار هم که شده نام آن را شنیده‌اند. شطرنج در شهر الیستا سکه رایجی دارد و بیشتر شطرنج‌بازهای جهان برای یک‌بار هم که شده به این شهر سفر کرده‌اند. الیستا شهرعشاق شطرنج است و گردشگرانی که به این منطقه روسیه می‌روند برای گشت و گذار، چند گزینه محدود دارند که بازدید از میدان شطرنج یکی از آنهاست. در میدان اصلی می‌شود روی بزرگ‌ترین صفحه شطرنج دنیا بازی کرد یا به مجموعه گنبدی‌شکل شطرنج رفت که از سال 1998میزبان مسابقات مهم بین‌المللی بوده است. در شهر الیستا همه‌چیز در شطرنج خلاصه شده و در چهارگوشه شهر نمادهایی از این ورزش پرطرفدار به چشم می‌خورد. همین نکته‌ها باعث شده تا این شهر نیز در نوع خودش خاص باشد.

مونووی –آمریکا؛ جمعیت؛ یک نفر

در آمریکا همه فردی به نام «السی ایلر» را می‌شناسند. دلیل شهرت او این نیست که به‌عنوان شهردار مونووی فعالیت می‌کند؛ السی تنها ساکن این شهر به شمار می‌رود و همشهریانش را در کوچ دسته‌جمعی به شهرهای دیگر همراهی نکرده است. جمعیت این شهر از دهه 1930میلادی کاهش پیدا کرد تا اینکه در سال 2000به 150نفر رسید. از این تعداد هم‌اکنون یک نفر باقی مانده و آن یک نفر کسی نیست جز «السی ایلر» که در آمریکا به‌عنوان نماد وفاداری شناخته می‌شود. او از سال 2000به اتفاق همسرش در این شهر زندگی می‌کرد و تنها ساکنان مونووی را تشکیل می‌دادند، اما بعد از مرگ رودی، این شهر فقط یک سکنه دارد. این بانوی 70ساله هم‌اکنون پذیرای گردشگرانی است که برای بازدید از خانه‌اش به مونووی می‌روند.

میاکجیما- ژاپن؛ زندگی با نقاب‌های ترسناک

وقتی از عجیب‌ترین شهرهای دنیا صحبت به میان می‌آید باید نام جزیره‌ای که در جنوب توکیو و در دامنه کوه آتشفشانی میاکجیما واقع شده هم نام ببریم. آسمان جزیره با هاله‌ای از گاز دی‌اکسید گوگرد که منشأ آن آتشفشان میاکجیماست پوشیده شده و به همین دلیل ساکنان آن مثل آدم‌های فرازمینی مدام باید از ماسک استفاده کنند. در سال 2000که آتشفشان این منطقه فعال شد 3600نفر مجبور به ترک جزیره شدند و 5سال بعد با ماسک به محل زندگی‌شان برگشتند. طبق مطالعات علمی، این آتشفشان هر 20سال یک‌بار فوران می‌کند و دربدترین شرایط، روزی 42هزار تن گاز دی اکسیدگوگرد در این منطقه پخش شده است. در چنین شرایط خطرناکی هر سال بسیاری از گردشگران خارجی به یک قدمی این آتشفشان می‌روند تا عکس یادگاری بگیرند.