خطر کمتر اومیکرون با ابتلای قبلی به کووید-19

تحقیقات جدیدی که در کنگره اروپایی میکروبیولوژی بالینی و بیماری‌های عفونی امسال ارائه می‌شود نشان می‌‌دهد که اگرچه با گذشت زمان، تعداد آنتی‌بادی‌های حاصل از ابتلا به ویروس SARS-CoV-2 هم در بیماران قبلا آلوده و هم در بیماران واکسینه شده کاهش می‌یابد، اما عملکرد آنتی بادی‌ها فقط پس از عفونت قبلی (و نه با  واکسیناسیون) بهبود می‌یابد. این تفاوت می‌تواند توضیحی بر این مسئله باشد که چرا بیماران قبلا مبتلاشده در برابر یک ابتلای جدید بهتر از واکسینه شده‌ها، مقاومت می‌کنند. به گزارش سایتک دیلی، این مطالعه انجام شده توسط کارمیت کوهن و همکارانش همچنین نشان می‌دهد برخلاف انتظارات، بیماران مبتلا به چاقی که قبلا مبتلا شده بودند، نسبت به بیماران دارای اضافه وزن و محدوده وزن طبیعی، پاسخ ایمنی بالاتر و پایدارتری داشتند.
درحالی‌که ایمنی در برابر ابتلای مجدد در بیماران بهبود یافته کووید برای مدت طولانی باقی می‌ماند، اما ابتلا با وجود واکسینه شدن 6ماه پس از واکسیناسیون به طرز افزایشی شایع است. در این مطالعه، نویسندگان پاسخ ایمنی هومورال (ناشی از آنتی‌بادی) را در افراد بهبود یافته اما واکسینه نشده کووید-19تا یک سال تجزیه و تحلیل کردند و آن را با افرادی که 2 دوز واکسن فایزر (بدون‌عفونت قبلی) زده بودند در طول 8ماه مقایسه کردند. مطالعه دیگری در قطر انجام شده است که نشان می‌دهد، ابتلای طبیعی به SARS-CoV-2 در برابر ابتلای دوباره به ‌سویه‌های آلفا، بتا و دلتا محافظت قوی ارائه می‌کند. اما این مورد درباره سویه اومیکرون که با جهش‌های خیلی زیاد می‌تواند از سیستم ایمنی فرار کند به‌نظر متفاوت می‌آمد. در مطالعات انجام شده روی جامعه آماری مشخص شد که ابتلای قبلی در جلوگیری از ابتلای با علامت به اومیکرون و سایر سویه‌های کووید، اثر‌گذار است.
به این ترتیب، اثربخشی عفونت قبلی به کووید-19در پیشگیری از عفونت مجدد به‌عنوان عامل کاهنده ابتلا به بیماری در بین افراد بهبود یافته در مقایسه با افرادی که قبلا مبتلا نشده بودند، تعریف شد.