تقویم/ زادروز/آکروبات روی سیم‌های سنتور

اگر کارتون خاطره‌انگیز بچه‌های کوه آلپ را دیده باشید، به احتمال زیاد موسیقی تیتراژ خاطره‌انگیز آن مجموعه را به خاطر خواهید داشت؛ اثری از ساخته‌های استاد مجید انتظامی. موسیقی این تیتراژ که با پیتزیکاتوهای جذاب اعضای ارکستر آغاز می شود، به نوای سحرانگیز تکنوازی سنتوری دلنشین می‌پیوندد و نوازنده آن سنتور جادویی کسی نیست جز فرامرز پایور، یکی از بزرگ‌ترین نوازندگان سنتور در ایران. مردی که شنوندگان جدی و مخاطبان پیگیر موسیقی ایرانی او را با آن هیئت منضبط و آراسته‌اش و مضراب‌های راست و چپش که با قدرتی یکسان و به طرزی آکروبات‌گونه بر سیم‌های ساز فرود می‌آمد، می‌شناسند. فرامرز پایور نوازنده سنتور و ردیف‌دان و نواساز و تصنیف‌ساز نامدار موسیقی ایران در ۲۱ بهمن سال ۱۳۱۱ در تهران به دنیا آمد. پدرش علی پایور، هنرمند نقاش و استاد زبان فرانسه در دانشگاه تهران و پدربزرگش مصورالدوله، نقاش چیره‌دست دوره قاجار بود که با نواختن ویولن، سنتور و سه‌تار آشنایی داشت. پایور در   ۱۷ سالگی، آموزش موسیقی را نزد استاد ابوالحسن صبا آغاز کرد و همچنین از محضر استادانی چون عبدالله دوامی و نورعلی‌خان برومند بهره برد. پایور اولین سنتورنوازی بود که روى سنتور، نواسازى مى‌کرد و تنها در پى بداهه‌نوازی نبود. به بیان دیگر، فرامرز پایور اولین آهنگسازى بود که ساز تخصصى او، سنتور بود. فرامرز پایور در دهه۱۳۶۰ به همراهی جلیل شهناز، علی‌اصغر بهاری، محمد موسوی و محمد اسماعیلی، «گروه اساتید» را تشکیل داد و سرپرستی، آهنگسازی و نوازندگی سنتور را در آن به عهده گرفت. این گروه، آثار ماندگاری با محمدرضا شجریان و شهرام ناظری ارائه دادند. اهتمام فرامرز پایور در ثبت میراث گذشتگان هم در کتاب‌هایی که او تألیف کرده‌، جلوه‌گر است و هم در بازسازی‌هایش از آثار استادان پیشین. کتاب‌های «دستور سنتور» و «دوره ابتدایی» از آثاری است که سال‌ها مورد استفاده‌ هنرجویان نوازندگی سنتور قرار گرفته است. فرامرز پایور، در سال ۱۳۷۸دچار سکته مغزی شد و از آن زمان تا زمان مرگ نتوانست فعالیت هنری خود را ادامه دهد. او سرانجام ۱۸ آذر ۱۳۸۸ در بیمارستان شهید باهنر منظریه تهران به علت ایست قلبی و مشکل تنفسی درگذشت.