پایان صورت زخمی

نام آل کاپون، گانگستر مشهور اوایل قرن بیستم در آمریکا را بسیار شنیده‌ایم. کاپون که در جوانی تشکیلات بزرگ و خشنی را برای خود ترتیب داده بود، یکی از مشهورترین خلافکاران تاریخ است.   حتی گاهی در مورد میزان نفوذ او در اجتماع و جنایات بزرگش داستان سرایی و اغراق شده. با این حال آل کاپون یقینا یکی از خلافکاران بزرگ قرن گذشته بوده است. او در ماه ژانویه متولد شد و اتفاقا در ماه ژانویه هم مرد. او تقریبا به‌مدت 10سال سردسته سندیکای خلافکاران در شیکاگو و حتی کل آمریکا بود. آلفونسو گابریل کاپون در بروکلین به دنیا آمد، جایی که جمعیت جامعه مهاجر ایتالیایی در آن قابل توجه هستند. در واقع به نوعی راه و رسم مافیایی در سرشت ایتالیایی او وجود داشت. او از جوانی به گروه‌های تبهکار پیوست. گر چه در مدارک هویتی او قید شده بود که   معامله‌گر مبلمان است، اما در اصل او ترتیب‌دهنده بسیاری از جنایات و شغل‌های سیاه در شیکاگو بود. در جوانی و در یکی از نزاع‌های بین گروهی یک زخم چاقو روی صورتش نشست. پس از آن به «صورت زخمی» شناخته شد. آل در سال1918 با یک دختر ایرلندی تبار ازدواج کرد. کمی بعد به‌خاطر ارتکاب 2 فقره قتل به شیکاگو گریخت. در شیکاگو با سردسته یک باند مافیایی به نام جانی توریو آشنا شد و استعداد شگرفش در زمینه تبهکاری را به او ثابت کرد. بعدها وقتی توریو در یک درگیری شدید دچار از کارافتادگی شد، تشکیلات خود را به کاپون جوان سپرد. صورت زخمی از این به بعد قدرت و نفوذ بیشتری در شیکاگو به‌دست آورد. کاپون معمولا از داخل هتل لگزینگتون شیکاگو گروهش را هدایت می‌کرد. او هیچ وقت به‌خاطر قتل و جنایت به دام پلیس نیفتاد. اما سرانجام در سال1931 به‌دلیل تجارت غیرقانونی الکل و فرار از مالیات دستگیر و به 11سال زندان محکوم شد. حضور او در زندان به معنی پایان تبهکاری‌های او نبود؛ چون از درون زندان هم به فعالیتش ادامه می‌داد. به همین دلیل در سال1934 به زندان مخوف آلکاتراز منتقل شد. تا آخر عمر آنجا بود و درنهایت 25ژانویه1947 در زندان درگذشت. میزان شرارت‌های او در حدی بود که هنوز هم خیلی‌ها به خلافکارها این عنوان را می‌دهند: آل کاپون...