سیلزدگان کرمان: جایی برای ماندن نداریم
روستاهای رودبار جنوب و زهکلوت استان کرمان همچنان در محاصره سیل قرار دارند
شهره کیانوشراد - خبرنگار
باران بیسابقه و شکستهشدن سیلبندهایی که تاب باران را نداشتند چند روستای جنوب کرمان را به زیر آب برد و بیش از 20هزار نفر در منطقه جازموریان را در محاصره سیلاب قرار داد. بهگفته علی زینیوند، استاندار کرمان، وسعت مناطق سیلزده و صعبالعبوربودن مناطق، راه دسترسی به 120روستا را غیرممکن کرده است. هر چند با تلاش نیروهای امدادرسان، تعداد روستاهای در محاصره سیل کاهش یافته، اما در آخرین پیگیریهای همشهری تا روز جمعه، اول بهمن همچنان 77روستا در محاصره سیل قرار دارند. تنها راه نجات روستاییان پای کار آمدن همه نهادها و نیروهای امدادی است.
همه محصولات کشاورزیام نابود شد
اسماعیل ناروییزهکلوت، پس از 5روز گرفتار شدن روستایش در میان سیلاب بهدنبال راهی برای نجات جان بیماران و سالخوردگانی است که در زهکلوت ماندهاند. او با بیان اینکه 5روز از محاصره گذشته و همه محصولات کشاورزی و دامیشان از بین رفته است به همشهری میگوید: ارتباط زمینی قطع شده است و امدادرسانی بهصورت هوایی انجام میشود. وضعیت بهداشتی افتضاح است و اگر وضع به همین شکل ادامه پیدا کند مشکل تامین غذا نیز بیشتر میشود. شب گذشته نیروهای انتظامی با هزار مکافات خودشان را به روستا رساندند و برخی از اهالی را برای اسکان در مکانهای موقت از روستا خارج کردند، اما خیلیها هنوز در روستا گرفتار هستند. او البته خوشحال است که سیل تلفات جانی نداشته، اما نمیتواند نگرانی خود را از بدحالی بیماران پنهان کند و اظهار میکند: وقتی جادهای باقی نمانده است چارهای جز ماندن در روستا نداریم و همین اضطراب و ترس هم حال بیماران را بدتر میکند.اسماعیل ناروییزهکلوت، معتقد است باید جای دیگری برایشان درنظر گرفته شود تا دوباره خانههایشان را بسازند و کشاورزی کنند.
نیاز فوری ما سیلبند است
خانهها و زمینهای کشاورزی روستای کروچان در اثر سیل و بهخاطر سیلبندی که نداشت، تخریب شد. مصطفی سابقی، دهیار روستای کروچان برایمان از نیاز فوری مردمی میگوید که چند روزی است در مدرسه اسکان داده شدهاند: نیمی از روستاییان در مدرسه اسکان داده شده و نیمی دیگر از اهالی همچنان در محاصره سیل قرار دارند. در داخل روستا حتی یکمتر زمین هم پیدا نمیشود که بتوانند بنشینند. مشکل مردم غذا و خوراک و وسایل گرمایشی نیست، نه اینکه از این نظر مشکلی نباشد، هست اما نیاز اصلی ما ترمیم دوباره سیلبندهاست و مکانی که بتوانیم در آن بهصورت موقت در چادر زندگی کنیم و بعد هم اختصاص زمینی تا بتوانیم در آن زندگی و کشاورزی خود را از سر بگیریم.
دارو هست، راه دسترسی نیست!
«نه خانهای مانده و نه راهی برای رساندن دارو به بیماران و کودکان گرفتار محاصره در سیل». این توصیف ثریا سابکی، بهورز منطقه کروچان است که نگران وضعیت بهداشتی مردم اسکان داده شده در مدرسه و افراد گرفتار در سیل است. او میگوید: مردم نمیدانند این وضعیت تا چند روز ادامه دارد و قرار است چه مدت را در مراکز اسکان موقت و با کمترین امکانات بهداشتی سپری کنند. کافینبودن سرویسهای بهداشتی و در دسترس نداشتن آب به اندازه کافی برای شستوشو، زمینه ابتلا به انواع بیماریها را بیشتر خواهد کرد.
امدادرسانی به سیلزدگان
روستاهای همجوار کروچان همه در محاصره سیل هستند؛ چاه بهمن، شهیدآباد، اکبرآباد، حیدرآباد، چارچاهی و... علی زینیوند، استاندار کرمان در جلسه مدیریت بحران این استان که با حضور وزیر کشور و نمایندگان نیروهای امدادی برگزار شد، تأکید کرد که احتمال بارندگی مجدد در هفتههای آینده وجود دارد و سیلبندها باید بهسرعت بازسازی شوند. اوضاع دراستانکرمان بهحدی بحرانی است که رئیسجمهوری روز گذشته بلافاصله پس از بازگشت از روسیه برای بررسی میدانی مشکلات سیلزدگان به کرمان سفر کرد.
طبق آمار ارائهشده از سوی سازمان راهداری و حملونقل جادهای، ۴۵۰میلیارد تومان اعتبار لازم است تا خسارت سیل به راههای کرمان ترمیم و بازسازی شود.