ایمن شو
فاطمه عباسی
شاید اگر ساختمان فرسوده پلاسکو در آن صبح پنجشنبه زمستانی 30دی سال95 فرو نمیریخت، خیلیها هنوز هم از اهمیت ایمنی در ساختمان با خبر نبودند. با اینکه از اردیبهشت سال92 سازندگان در همان ابتدای طراحی نقشه ساختمان، دستورالعملهای ایمنی را دریافت میکردند و موظف به اجرای آن بودند، اما ساختمانهایی که پیش از این تاریخ ساخته شده، مانند پلاسکو، هنوز هم در معرضخطر ریزش یا آتشسوزی هستند و نیازمند اصلاحند. ممکن است عجیب بهنظر برسد، اما بهگفته معاون پیشگیری و حفاظت حریق سازمان آتشنشانی، هنوز ۹۴۷برج ناایمن بالای ۱۲طبقه در تهران داریم و ۱۵۰بیمارستان نیز در وضعیت ناایمن بهسرمیبرند که اگر اتفاقی برای این ساختمانها بیفتد، جان تعداد زیادی از مردمی که در این برجها و ساختمانها ساکن هستند یا کار میکنند، به خطر خواهد افتاد. به غیراز این برجها، کامران عبدولی میگوید که بالغ بر ۵۰۰هزار واحد مسکونی یا اداری از سال۹۰ تأییدیه گرفتهاند و در آنها هیچ اتفاقی رخ نداده است، اما ما نگران ساختمانهای عمومی، تجاری، بیمارستانها و مراکز درمان و مدارس هستیم. ۲۸۹۶ساختمان مدرسه و مراکز آموزشی ناایمن داریم که شامل مهدهای کودک نیز میشود. ساختمان قدیمی را به مهدکودک تبدیل میکنند و متأسفانه بسیاری از مربیان به اصول ایمنی آشنا نیستند.
در کشورهای پیشرفته مهمترین فاکتور در ساختمانها این است که راه خروج برای افراد وجود داشته باشد و همه به پلکان اضطراری دسترسی داشته باشند. بنابراین در هر طبقه باید این فضا وجود داشته و خارج از این، سیستم اطفای حریق و هشدار و در عین حال سیستم حفاظتی هم باید در ساختمان باشد. در غیراین صورت آن ساختمان مجوز ساخت نمیگیرد. اما در شهر ما ساختمانهای زیادی هستند که حتی با نگاه بیرونی هم مشخص است که فرسودهاند و نه راهی برای خروج اضطراری دارند و نه حتی یک کپسول آتشنشانی برای مواقع ضروری. البته مسئولان آتشنشانی هم بیکار ننشستهاند تا حریق رخ دهد و بعد دست بهکار شوند. آنها برای ساختمانهای ناایمن اخطار و دستورالعمل صادر کردهاند اما روند این کار کند است، چرا که پیگیری برعهده مالک است و اگر مالکان همکاری نکنند دیگر کاری از دست آتشنشانی برنمیآید. حالا که شرایط فراهم است و سازمان آتشنشانی و همچنین شهرداری عزمشان را جزم کردهاند تا تهران را ایمن کنند و ساختمانها را از خطر زلزله و آتشسوزی مصون نگه دارند، جادارد که مالکان هم با آنها همراه شوند تا دیگر کسی جانش را در این بلایا از دست ندهد.