وقت انتخاب‌های سخت

از درون دستگاه‌های سیاستگذار صداهای متناقض زیادی شنیده می‌شود. از سویی، برخی شعار حمایت از تولید می‌دهند و از سوی دیگر با قیمت‌گذاری بسیاری از صنایع را به مرز ورشکستگی کشانده‌اند. همزمان شعار حمایت از سهامداران بورس را می‌دهند و از سوی دیگر با هرگونه آزادسازی قیمت‌ها مخالفت می‌کنند. بر لزوم پایین نگه داشتن قیمت کالاهای اساسی تأکید می‌کنند و از سوی دیگر ناچار شده‌اند ارز ترجیحی را حذف کنند. حمایت از صادرات را در شعار تکرار می‌کنند ولی با سیاست‌های ارزی خود به واردات یارانه می‌دهند.
ای کاش دولت جدید که هنوز سرمایه اجتماعی خود را از دست نداده صادقانه به مردم می‌گفت شرایط سخت است و خروج از این شرایط سخت مستلزم جراحی اقتصادی و انتخاب‌های سخت‌تر است. برای اینکه ساختارهای معیوب اقتصاد اصلاح شوند نمی‌توان توقع داشت مردم هم از این دوران به راحتی و بدون کوچک‌ترین مشقتی عبور کنند.
اگر صادقانه با مردم سخن بگوییم و دشواری شرایط و راه‌حل‌های ناگزیر دشوار را برای آنها شرح دهیم، آنها هم همراهی می‌کنند، چنان‌که سال‌هاست سختی‌های جنگ و سازندگی و تحریم را تحمل کرده‌اند، در این دوران‌گذار هم با دولتمردان همدلی خواهند داشت. به شرطی که صداقت و خیرخواهی دولتمردان برای آنها روشن باشد. وقت انتخاب‌های سخت برای دولت فرارسیده است، جلوی مضرات این اقتصاد مریض و از اعتدال خارج شده را هر چه زودتر باید گرفت. دولت چاره‌ای غیراز ساماندهی این ناترازی‌های تاریخی ندارد و بدون همراهی مردم نیز هیچ تغییر اساسی ممکن نیست.
با یک پیوست رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی علمی و دقیق می‌توان همراهی مردم را برای این حرکت اصلاحی جلب کرد و امیدوار بود این زنجیرها که نیم قرن است اقتصاد ایران را فلج کرده از پای تولید و بازار باز شوند و شکوفایی و رونق واقعی اقتصاد را پس از آن شاهد باشیم.