با عشق مدرسه ساختیم

سوزن‌دوزی می‌کنند؛ مثل همه دختران بلوچ که در فقر و محرومیت جنوب شرقی ایران در شهرها و روستاهای سیستان و بلوچستان همه دلخوشی‌شان همین سوزن‌دوزی است. سوزن‌دوزی می‌کنند، اما هنرشان حالا هم دلخوشی خودشان است و هم دلخوشی اهالی روستا. زنان روستای «سیدبار جدگال» چند سال پیش دور هم جمع شدند تا بیشتر حواسشان به تحصیل و بهداشت کودکانشان باشد. گروه خود را «بانوک» نام گذاشتند یعنی بانو و ملکه. بانوک حالا همراهان زیادی دارد، اغلب زنان و چند نفری هم از مردان روستا با هم سوزن می‌زنند و بعد از سر و سامان دادن به بهداشت روستا با همکاری پویش مدرسه‌سازی «ایران من» برای روستایشان مدرسه ساختند. طرح‌های بانوک ایده خود زنان روستاست، مدل‌هایی که با استقبال زنان شهرهای دیگر روبه‌روشده است و روی صفحه اینستاگرامی روستا و به کمک مردان روستا ثبت می‌شود. زنان روستا سوزن می‌زنند و مردان هم کارهای ثبت سفارش و فروش و ارسال کارها را برعهده دارند. مدرسه‌ای که پویش ایران من با همراهی این گروه در روستا ساخت، چند‌ماه پیش به بهره‌برداری رسید و طرح زیبای آن با طراحی آرش علی‌آبادی و گروه وی هم توانست جایزه معمار 1400را در بخش عمومی دریافت کند. کودکان سیدبارجدگال از این اتفاق خوشحالند؛ هم از اینکه مدرسه‌ای برای ادامه تحصیل دارند و هم از اینکه تجربه روستایشان می‌تواند الگویی برای روستاهای محروم دیگر باشد. پویش مدرسه‌سازی ایران من از سال ۱۳۹۳ با همت جمع بزرگی از کارآفرینان و فعالان اقتصادی آغاز به‌کار کرده است. این پویش در ۱۸استان کمتر برخوردار کشور ساخت 100مدرسه ابتدایی را در دستور کار دارد و تاکنون تعداد زیادی از آنها را ساخته است.