استیو بنن؛ نجواگر ترامپ

پیروزی غیرمنتظره دونالد ترامپ در انتخابات سال2016 در واقع یک باعث و بانی داشت؛ واقعیتی که ترامپ پس از به قدرت رسیدن آن را انکار می‌کرد و شنیدنش موجب خشم او می‌شد. «استفان کوین بنن» 67 ساله که نزدیکی او و ترامپ باعث شد رسانه‌ها به او لقب «نجواگر ترامپ» بدهند برگ برنده‌ای بود که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان سیاسی، مسیر ترامپ به سوی کاخ سفید را هموار کرد. اما پس از کمتر از یک سال، غضب رئیس‌جمهور آمریکا شامل حال او هم شد و او را از اوج قدرت به زیر کشاند. استیو بنن، بدون شک یکی از مهم‌ترین غایبان انتخابات 2024 آمریکا خواهد بود. 
بنن در اواخر دهه 1970 به مدت 7 سال در نیروی دریایی آمریکا خدمت کرد. پس از آن به مدت 2 سال در شرکت «گلدمن ساکس» در زمینه سرمایه‌گذاری مشغول به‌کار شد. سپس در سال‌های 1991 تا 2016 تهیه‌کنندگی سینما در هالیوود را در پیش گرفت. اما از سال 2016 به بعد به واسطه فعالیتش در وب‌سایت خبری «بریت‌بارت»، مسیر زندگی‌اش تغییر کرد. بریت‌بارت را او با همکاری «اندور بریتبارت» در سال2007 تاسیس کرده بود. بریت‌بارت همیشه جنجالی بود و گرایش راست‌گرای افراطی داشت. استیو بنن پیش از انتخابات 2016 بارها در این رسانه درباره شانس بالای پیروزی دونالد ترامپ صحبت کرده بود. همین رویکرد، او را به حلقه نزدیکان ترامپ وارد کرد. در تابستان سال 2016 بنن به عنوان مدیر اجرایی کمپین انتخاباتی ترامپ برگزیده شد. دیدگاه‌های اقتصادی ملی‌گرایانه و تمایل بنن به سیاست‌های عوام‌فریبانه با سیاست‌ها و شعار انتخاباتی «آمریکا را دوباره باشکوه می‌‌کنیم» ترامپ هم‌راستا شد. در هفته‌های آخر کارزار، این دو به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک شده بودند که ترامپ او را «استیو من» خطاب می‌کرده است. 
«جاشوا گرین» نویسنده کتاب «معامله شیطان» معتقد است بنن مغز متفکر تشکیل گروهی درهم تنیده از سازمان‌های سیاسی بود که مدت‌ها پیش از آغاز انتخابات و مشخص شدن نامزدهای انتخاباتی، با هدف سرنگونی هیلاری کلینتون تشکیل شده بود و در نهایت همین گروه بود که زمینه‌ساز پیروزی ترامپ شد. گرین همچنین معتقد است که بنن با متمرکز ساختن ترامپ روی اطلاعاتی که علیه کلینتون به دست آمده بود و استفاده درست و به‌موقع از ایده ممنوعیت مهاجرت غیرقانونی به آمریکا که روی میهن‌پرستان آمریکایی تاثیرگذاری بالایی داشت، به ترامپ در پیروزی بزرگش کمک کرد. 
چند روز پس از پیروزی در انتخابات، ترامپ برای بنن سمتی جدید ابداع کرد؛ استراتژیست ارشد کاخ سفید. تصمیمی که اعتراضات زیادی به دنبال داشت اما تغییری در آن ایجاد نشد. دیدگاه‌های افراطی بنن که دمکرات‌های معترض به حضور او در کاخ سفید را هراسان می‌کرد، در سخنرانی که برای مراسم تحلیف ترامپ نوشته بود، به وضوح بازتاب داشت. بنن در متن سخنرانی نوشته بود که آمریکا در آستانه تغییراتی اساسی است و قرار است « اول» جهان باشد. نتایج سیاست «اول آمریکا» که بنن به ترامپ دیکته کرد، چند هفته بعد و در قالب امضای دستور اجرایی ممنوعیت ورود شهروندان کشورهای مسلمان به آمریکا خود را نشان داد. یک روز پس از امضای این دستور، ‌ترامپ بنن را به عضویت شورای امنیت ملی آمریکا در آورد؛ شورایی که تا پیش از آن تنها نظامیان و سیاستمداران ارشد اجازه عضویت در آن را داشتند. اما بنن تنها 2 ماه در این سمت دوام آورد و پس از آن شورا را ترک کرد. این کناره‌گیری آغاز مسیر کم‌رنگ شدن نقش بنن در کاخ سفید بود و در نهایت او در تابستان سال 2017 از سمت خود در کاخ سفید هم کناره‌گیری کرد. کاخ سفید ابتدا این کناره‌گیری را تصمیمی استراتژیک نشان داد تا ماجرای عصبانیت ترامپ از بنن را مخفی سازد. واقعیت اما این بود که ترامپ به شدت از مصاحبه بنن با مجله «امریکن پراسپکت» که در آن ایده او برای حمله نظامی به کره‌شمالی را زیر سوال برد، عصبانی شده بود. او همچنین پیروزی ترامپ را به خودش نسبت داده بود. بنن خواسته یا ناخواسته با نادیده گرفتن وجه خودشیفته ترامپ زمینه خروج خود را از کاخ سفید فراهم کرد. او پس از ترک کاخ سفید بارها به سیاست‌های ترامپ حمله کرد. دونالد ترامپ پس از انتشار کتاب «آتش و خشم: کاخ سفید ترامپ از درون» اثر مایکل ولف، به جمله بنن در این کتاب که ملاقات پسرش «ترامپ جونیور» با وکیلی روسی در آستانه برگزاری انتخابات سال 2016 را اقدامی خائنانه توصیف کرده بود، واکنش نشان داد. او در توئیتی نوشت که بنن عقلش را از دست داده است. در این دوران بود که «استیو من» در توئیت‌های مشهور ترامپ به «استیو شلخته» تبدیل شد و استراتژیست ارشد کاخ سفید به تدریج تمامی حامیان خود را از دست داد. بنن در سال 2020 به اتهام کلاهبرداری و پولشویی در کمپینی که هدفش ساخت دیوار میان آمریکا و مکزیک بود دستگیر اما در نهایت توسط ترامپ عفو شد.