شاد بودن ژنتیکی نیست

چندی پیش نتایج پژوهشی در ساینس‌آلرت نشان می‌داد که مقاومت ذهنی برخی افراد در برابر شاد زیستن ژنتیکی است و آنها برای ‌گذر از دوره‌های زمانی موقت یا ممتد اندوه، یک مانع بیشتر از دیگران پیش روی خود دارند. حالا نتایج تحقیق جدیدی نشان می‌دهد که بیش از 40درصد از موفقیت در شاد زیستن، بستگی به فعالیت عمدی (تلاش‌های فرد) دارد و 10درصد از آن به شرایط ها بستگی دارد و بنابراین عامل ژنتیک آنطور که پیش از این تصور می‌شد، عامل تعیین‌کننده دارای اولویت بالاتر نیست.
خبر خوش دیگر این است که این تحقیقات نشان می‌دهد باور اغلب افراد به اینکه شرایط بیرونی فرد، ‌مافوق هر عامل دیگری می‌تواند روی شاد زیستن او تأثیر بگذارد، تصور و در واقع توهمی بیش نیست. روانشناسان برای رسیدن به نتیجه واقعی‌تر تحقیقاتی‌روی دوقلو‌ها انجام داده اند.
دوقلو‌ها که به لحاظ ژنتیک از هر گروه دیگری به یکدیگر شبیه‌تر هستند، در شرایط گوناگون و میزان تلاش متفاوت نتایج واقعی‌تری را نشان می‌دهند. همین دوقلو‌ها در 2محیط متفاوت و یکی با تلاش کمتر و دیگری با تلاش بیشتر برای شاد زیستن، محققان را به این نتیجه رساندند که عامل تلاش و به قول آنها «فعالیت عمدی» از هر عامل دیگری برای شاد زیستن مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر است.