جشنواره به نگاه بازتر مدیران نیاز دارد

محمدناصر احدی - روزنامه‌نگار

تماشاگران فیلم‌های سینمایی بلند، سیاوش چراغی‌پور را برای بازی در فیلم‌هایی مثل «جهان با من برقص» (سروش صحت، 1397)، «آبجی» (مرجان اشرفی‌زاده،1394)، «ماهی و گربه» (شهرام مکری، 1392) و «ورود آقایان ممنوع» (رامبد جوان، 1390) به یاد می‌آورند. چراغی‌پور از این توانایی برخوردار است که نقش‌های فرعی و حضورهای کوتاهش را در فیلم‌ها در ذهن مخاطب حک کند. او با وجود اینکه سال‌هاست در فیلم‌های بلند بازی می‌کند و به‌عنوان هنرپیشه حرفه‌ای سینما شناخته می‌شود، اما همچنان مثل یک بازیگر تازه‌نفس در فیلم‌های کوتاه جلوی دوربین جوانان می‌رود که این روحیه نشان از نوجویی و ماجراجویی او دارد. چراغی‌پور امسال هم با بازی در 2فیلم در سی‌وهشتمین جشنواره فیلم کوتاه حاضر است. او برخلاف بسیاری از همکارانش که معمولا به جشنواره فیلم کوتاه سر نمی‌زنند، در همان روز اول به جشنواره آمده بود. با او درباره حضورش در فیلم‌های کوتاه و جشنواره امسال گپی زدیم.

در جایی خواندم که گفته بودید پدربزرگ فیلم کوتاه هستید.
(با خنده) شوخی کردم، من نوه فیلم کوتاه هم نیستم.
شما به‌عنوان بازیگر حرفه‌ای سینمای بلند شناخته می‌شوید، اما همچنان در فیلم‌های کوتاه هم بازی می‌کنید، چرا؟
واقعا از بودن در کنار بچه‌های فیلم کوتاه کیف می‌کنم. از آنها یاد می‌گیرم و تجربه‌های جدید به‌دست می‌آورم. اتفاقاتی که در فیلم بلند ممکن است برای من نیفتد، پیشنهادهایی که ممکن است در فیلم بلند به من نشود، در فیلم کوتاه تجربه می‌کنم. در کل، حال‌وهوای فیلم کوتاه را خیلی دوست دارم.
حضور شما در فیلم‌های کوتاه در نقش‌هایی که در برخی فیلم‌های بلند غیرتجاری و متفاوت به شما پیشنهاد می‌شود، اثر دارد؟
صددرصد همینطور است. من بخشی از برکت حضورم در فیلم بلند و کارهای بلندم را از فیلم کوتاه وام گرفته‌ام. این قطعا اتفاقی است که من خیلی به آن هم امیدوارم و هم خیلی دلخوشم و هم اینکه حالم را خوب می‌کند. کارگردانان فیلم بلند اگر شناختی از بازی و ‌توانایی من نداشته باشند، وقتی من را در فیلم کوتاه می‌بینند، اعتماد می‌کنند و این یکی از برکات فیلم کوتاه برای من است.
امسال در جشنواره چه فیلمی دارید؟
امسال در جشنواره 2 فیلم دارم؛ یکی فیلم «ارفاق» به کارگردانی رضا نجاتی و یکی فیلم «آخرین لالایی تهران» به کارگردانی محمد وحدانی.
راه‌‌یافتن جشنواره فیلم کوتاه به فهرست جشنواره‌های مورد تأیید اسکار را چطور می‌بینید؟
به‌نظرم بازی در فیلمی که شانس رفتن به اسکار دارد می‌تواند برای هر بازیگری جذاب باشد، حتی اگر آن فیلم، فیلم کوتاه باشد.
اینکه جشنواره فیلم کوتاه مورد تأیید اسکار شده، در مجموع اتفاق بسیار خوشایندی است و طبیعتا هر فیلمی که انتخاب شود، برای تمام عواملش موقعیتی درخشان ایجاد می‌شود. من امیدوارم بعضی از این کج‌سلیقگی‌های مدیریتی فیلم کوتاه را کنار بگذاریم تا بیشتر مطابق با استانداردهای اسکار یا جشنواره‌های جهانی قرار بگیریم. یعنی نگاه‌مان باید قدری بازتر باشد و مشکلاتی که متأسفانه در دوره قبل و این دوره از جشنواره دیدیم، نباید رخ دهد. مورد تأیید اسکار بودن به نگاه بازتری نیاز دارد که امیدوارم مدیران و مسئولان بتوانند به این نگاه برسند.
شما فیلمی داشتید که از جشنواره بیرون بماند؟
نه، نداشتم.
تا حالا در چند فیلم کوتاه بازی کرده‌اید؟
فکر می‌کنم نزدیک 30تایی باشد.
پس واقعا پدربزرگ فیلم کوتاه‌اید.
(با قهقهه چراغی‌پور این گفت‌وگو به آخر رسید.)